چه کسی نویسنده دولتی است؟!

«نویسنده دولتی» کیست و ویژگی های آن چیست؟ در ایران، چه نویسندگانی، شایسته چنین عنوانی به شمار می آیند؟ در ترکیب «نویسنده دولتی»، واژه «دولت» برابر با واژگان «حکومت» و «حاکمیت» انگاشته …

«نویسنده دولتی» کیست و ویژگی های آن چیست؟
در ایران، چه نویسندگانی، شایسته چنین عنوانی به شمار می آیند؟
در ترکیب «نویسنده دولتی»، واژه «دولت» برابر با واژگان «حکومت» و «حاکمیت» انگاشته شده اند. برخی بر آن اند که «نویسنده دولتی» اهل قلمی است که اندیشه و نگاه خود را کاملا در مسیر خدمت به حکومت درآورده است و به دور از استقلال، تلاش می کند، همپوشان با سیاست های تعیین شده و القایی قدرت سیاسی جامعه قلم بزند. چنین نویسنده ای، نسبت به باورها و دغدغه های مردم بی اعتناست و در جهت تأیید و تثبیت وضعیت و قدرت موجود و تکریم و مدح حاکمان در تکاپو به سر می برد. از این رو، چنین اهل قلمی را نمی توان واجد صلاحیت حرفه ای و متعهد به ارزش های بشری قلمداد کرد».
باید گفت؛ عناصر ضدانقلاب، آن گروه از نویسندگانی که «قلم» را در راه روشن گسترش فرهنگ اسلام ناب محمدی(ص) و تحقق مبانی آرمانی انقلاب اسلامی به کار گرفته اند، با عنوان «نویسنده دولتی» خطاب می کنند. با این هدف که آثار نویسندگان متعهد مکتبی و انقلابی، در سایه نگاه مردم بی ارزش و بی اهمیت و مبتذل جلوه کند، در حاشیه و انزوا قرار گیرد و به تبع آن، سیاست ها و مطامع پلید استکباری، از آسیب به دور بماند!
عناصری از عنوان نویسنده دولتی سود می جویند و آن را نکوهش می کنند که خود- مستقیم و غیرمستقیم، آگاهانه و ناآگاهانه- در خدمت دولت های استکباری اند.
در کارنامه این عناصر، باورهای دینی، احترام به ارزش های اصیل دغدغه های جامعه، جایگاه روشن و والایی ندارد. عناصر یادشده، در شمار گفت وگو شوندگان ثابت رسانه های نوشتاری، دیداری و شنیداری بیگانه اند و گاه از سوی آیین های غربی که «هنر برای هنر» را شعار و وجه همت خود قرار داده اند، به عنوان نمایندگان ادبیات امروز ایران معرفی می شوند. آیین هایی که چون «جایزه بین المللی کتابخانه آمریکا»، اغلب به دست افراد و گروه های به ظاهر فرهنگی صهیونیست برپا و اداره می شود.
بی تردید، عنوان «نویسنده دولتی» بیش از هر جا، در غرب مفهوم و مصداق واقعی و عینی دارد. به طور مثال نویسندگانی چون «جورج اورول» و «وودی آلن» (نویسنده و سینماگر یهودی) و... از عوامل «سیا» به شمار می آیند و نویسنده و کارگردانی چون «اسپیلبرگ» در ردیف حامیان مالی تروریسم دولتی اسرائیل شناخته می شود.
در کشو رما، نویسندگانی متعهد به واسطه باورهای الهی: اسلامی، به طور طبیعی، حاکمیت آموزه ها و موازین اسلامی را تأیید می کنند و در مسیر تحقق آرمان های دینی و انقلابی، قلم می زنند. چنین اهل قلمی، نه از روی هراس و یا طمع به منافع مادی که؛ به دلیل رعایت عدالت و تقویت سیاست و حکومت اسلامی، به تکریم دولت خدمتگزار دینی می پردازند. آنان بر پایه آموزه های دینی، هرگاه نیز کارگزار نظام دینی را در مسیری خلاف راه روشن حق و عدالت دیدند، قلم به «تذکر» و «گلایه» و «ارائه نگاه اصولگرایانه» می دانند.
امروزه، کسانی در کشورمان به عنوان «نویسنده دولتی» متهم می شوند که بهترین روزهای زندگیشان را به جهاد در جبهه های حق علیه باطل سپری کردند و یا در سنگر فرهنگ، به تهاجم ضدفرهنگی دشمن پاسخ گفتند و می گویند. آنها هم می توانستند، راهی را بروند که مانند تهمت زنندگان به اصطلاح فرهنگی، هدف تحسین دولت های استکباری قرار گیرند و به دنبال آن از مواهب گیتیانه برخوردار شوند. اما آگاهانه ،دلیرانه و خالصانه چنین نکردند.
اینک، بر رسانه های متعهد است که مصادیق بارز «نویسنده دولتی» یعنی نویسنده خدمتگزار دولت های استکباری را شناسایی و معرفی سازند، تا توطئه سرکوب نویسندگان متعهد، که اخیرا موج بلند تازه ای یافته است، بی اثر شود.

پژمان کریمی