سینما در خدمت سوگواری

در روزهای تعطیل تاسوعا و عاشورای حسینی شبکه های تلویزیونی داخلی به نمایش اثری پرداخت که اتفاق تازه ای در روایت تصویری سوگواری امام حسین (ع) به شمار می آید. «نجوای عاشقانه» عنوان …

در روزهای تعطیل تاسوعا و عاشورای حسینی شبکه های تلویزیونی داخلی به نمایش اثری پرداخت که اتفاق تازه ای در روایت تصویری سوگواری امام حسین (ع) به شمار می آید. «نجوای عاشقانه» عنوان مجموعه ای تصویری از عزاداری جمعی از مردم بود که با فواصل کوتاه در شبکه های مختلف روی آنتن رفت.
این آثار مستند آخرین فعالیت سینمایی مجید مجیدی کارگردان باسابقه ایرانی است که ظاهراً در روزهای نخست ایام محرم امسال ضبط شده است. کاری که احتمالاً تمامی بینندگان سیما آن را دیدند و شاید مخاطبان آن به بیست، سی میلیون نفر برسد، اما اهمیت ماجرا نه به تعداد مخاطبان بلکه به جهت کیفیت سینمایی و ساختار چشم نواز آن است.
مجیدی که در «نجوای عاشقانه» از همکاری تعدادی از دانشجویان دانشکده مطهری و عزاداران حسینیه کربلایی ها بهره گرفته، ساعاتی از آئین سینه زنی و نوحه سرایی را با استفاده از ۱۱ دوربین، طراحی صحنه و صدابرداری مناسب ضبط کرده است.
این مستند در سه بخش ظهر عاشورا، شب عاشورا و شام غریبان و با حضور مداحانی همچون صادق آهنگران، نزار قطری و استاد محمدعلی کریمخانی تهیه شده است.
در این اثر برخلاف آثار مشابه که امسال و همه سال های گذشته در این ایام پخش می شود، به دور از آشفتگی تصویری و براساس نوعی نظم، ترتیب و آرایش ساده صحنه می توان تصاویری زیبا از اتفاقی جمعی را شاهد بود. حرکات مناسب دوربین، کادربندی های مناسب و ترکیب مناسب رنگ سبز و سیاه باعث می شود بیننده در عین جذب شدن به صدای دلنشین فرودآمدن دست ها بر سینه و نیز آوای مداحان، تصاویری موزون و تازه در هر بار ترجیع بند اشعار خوانده شده تماشا کند.
دوربین های ۱۱گانه نیز تلاش می کنند در هر کادر زاویه تازه ای از افراد حاضر، صف بندی و بیرق های سبز و سیاه در ترکیب با عزاداران ارائه دهند. همکاری صدابرداران موفق سینما همچون یدالله نجفی و محمدرضا دلپاک نیز باعث شده تا صدایی دلنشین و تلطیف شده به کمک تصاویر بیاید.
شاید پخش هر برنامه مستند، خبری یا داستانی از آئین های عاشورایی این نکته را به ذهن متبادر کند که اصل ماجرا ضبط و ارائه تصاویری تازه از رویدادهای امسال باشد اما به نظر می رسد آنچه به ارزش های یک کار تصویری می افزاید نگاه هنرمندانه و زیبایی شناسانه به آئین هایی است که هر سال تکرار می شوند.
مجیدی نیز با بهره گیری از تجربیات سینمایی اش در ۲۸ سال فعالیت سینمایی اثری می آفریند که هر سال می تواند تازگی خود را به نمایش بگذارد و همچنان دیدنی و البته تأثیرگذار باشد.

بهمن عبداللهی