از سوزن شماره ۲۰ استفاده نکنید

طی سال‌های اخیر به علت استفاده روزافزون از سی‌تی‌ اسکن، ام.آر.آی و دیگر روش‌های تصویربرداری تشخیصی، میزان شناسایی توده‌های اتفاقی در اندام‌های متعدد بدن و از آن جمله، کلیه‌ها …

طی سال‌های اخیر به علت استفاده روزافزون از سی‌تی‌ اسکن، ام.آر.آی و دیگر روش‌های تصویربرداری تشخیصی، میزان شناسایی توده‌های اتفاقی در اندام‌های متعدد بدن و از آن جمله، کلیه‌ها رو به افزایش گذاشته است.
پزشکان همواره در برخورد با این توده‌های تصادفی کشف شده با مشکل روبه‌رو بوده‌اند و همیشه سعی بر آن داشته‌اند که ارزیابی و بررسی تکمیلی چنین توده‌هایی را با کمترین تهاجم و دردسر برای بیماران به انجام برسانند. به همین دلیل یکی از راهکارهای پیشنهادی در این زمینه را انجام بیوپسی سوزنی از کلیه‌ها تشکیل می‌داده و درواقع طی سال‌های گذشته میزان درخواست بیوپسی سوزنی از کلیه‌ها نیز به همین دلیل رو به افزایش گذاشته است. اما سؤال مهم این است که سوزن مناسب برای انجام بیوپسی سوزنی از کلیه‌ها کدام است؟
دکتر بروا و همکارانش از دانشگاه UCLA در مطالعه‌ای که در فاصله ماه‌های مارچ و سپتامبر سال ۲۰۰۷ روی ۳۱ بیماری که قرار بود تحت عمل جراحی نفرکتومی رادیکال یا نیمه کامل قرار بگیرند به پاسخ‌دهی این سوال پرداختند. در این پژوهش از بیمار در یک نوبت با سه سوزن با اندازه‌های مختلف (شماره‌های ۱۴، ۱۸ و ۲۰) نمونه‌برداری کلیوی صورت گرفت.یک پاتولوژیست منفرد که از گزارش جراحی بی‌اطلاع بود، تمام نمونه‌ها را ارزیابی و گزارش کرد و در انتها ۹۳ مورد گزارش پاتولوژی (۳ گزارش از هر بیمار برحسب اندازه سوزن مورد استفاده) ارایه گردید.در میان بیماران مزبور، ۱۷ نفر (۵۵ درصد) تحت نفرکتومی ناکامل قرار گرفته بودند،‌ در حالی که برای بقیه بیماران از نفرکتومی رادیکال استفاده شده بود. از ۳۱ مورد توده کلیوی، ۱۱ مورد (۳۵ درصد) کوچک‌تر از ۴ سانتی‌متر،‌ ۱۰ مورد (۵/۳۲ درصد) بین ۴ تا ۷ سانتی‌متر و ۱۰ مورد (۵/۳۲ درصد) بزرگ‌تر از ۷ سانتی‌متر بودند. در ۲۱ مورد (۶۸ درصد)، تشخیص نهایی توده کارسینوم سلول روشن کلیوی، در ۳ مورد (۱۰ درصد) کارسینوم سلول پاپیلاری کلیوی، در ۳ مورد کارسینوم کروموفوب سلول کلیوی، در ۳مورد اونکوسایتوما و در یک مورد (۳ درصد) انفیلترای لنفوئید خوش‌خیم بود.
در تمام مواردی که از سوزن‌های شماره ۱۴ و ۱۸ استفاده شده بود بافت به میزان کافی برای ارزیابی پاتولوژی به دست آمده بود، اما تنها در ۲۶ مورد از ۳۱ نمونه‌ای که با سوزن شماره ۲۰ گرفته شده بود میزان بافت حاصله برای بررسی‌های پاتولوژیست کافی اعلام شده بود. میزان مطابقت نتیجه حاصل از بیوپسی سوزنی با پاتولوژی پس از جراحی درباره سوزن‌های شماره ۱۴، ۱۸ و ۲۰ به ترتیب ۹۴ درصد، ۹۷ درصد و ۹۶ درصد گزارش شد که اگر موارد نمونه ناکافی به آنالیز نتایج سوزن شماره ۲۰ اضافه می‌شد، این رقم برای سوزن شماره ۲۰ به ۸۱ درصد کاهش پیدا می‌کرد.
در انتها پژوهشگران نتیجه‌گیری کردند که برای بیوپسی کلیه، تفاوت معنی‌داری بین سوزن‌های شماره ۱۴ و ۱۸ از نظر میزان مطابقت با پاتولوژی پس از جراحی وجود ندارد. اما این دو سوزن نتایج به مراتب بهتر و قابل‌قبول‌تری را نسبت به سوزن شماره ۲۰ در بر خواهند داشت.

انسیه بختیاری