محمد علی حزین لاهیجی

● تاریخ و محل تولد : ۱۱۰۳ ق - اصفهان ● تاریخ و محل وفات :۱۱۸۱ق - بنارس ● تخصص : شاعر ● آثار : تألیفات متعددی در نظم و نثر به عربی و فارسی داشته است که مهمترین آنها عبارتند از «تذکره شعرا»; …

● تاریخ و محل تولد : ۱۱۰۳ ق - اصفهان
● تاریخ و محل وفات :۱۱۸۱ق - بنارس
● تخصص : شاعر
● آثار :
تألیفات متعددی در نظم و نثر به عربی و فارسی داشته است که مهمترین آنها عبارتند از «تذکره شعرا»; «تاریخ حزین»; «دیوان»; اشعار; «کلیات»; شامل قصاید و مثنویهای «صفیر دل»; «حدیقه ثانی»; در برابر حدیقه سنایی; «خرابات»; «چمن و انجمن»; «مطمح‌الانظار»;«فرهنگنامه»; و «تذکارات العاشقین»; در برابر «لیلی ومجنون».
● زندگی نامه :
حزین لاهیجی، محمد علی، فرزند ابوطالب. (۱۱۰۳-۱۱۸۱ق)، ادیب، عارف و شاعر; متخلص به حزین و معروف به شیخ علی حزین. وی در اصفهان متولد شد. بعداز هجوم افاغنه درسال ۱۱۳۵ق به اصفهان، از آن شهر فراری شد و سرگردان، تا اینکه در سال ۱۱۴۶ق از ترس نادر شاه به هند رفت و تا آخر عمر حدود سی‌وپنج سال در هندوستان زندگی کرد و در سال ۱۱۸۱ق در حدود هفتاد و هشت سالگی در بنارس درگذشت و در همان شهر دفن شد. او از احفاد شیخ زاهد گیلانی، عارف معروف، بوده است و خطوط را بسیار نیکو می‌نوشت و صاحب کمالات صوری و معنوی بود. او سرگذشت خود و حوادث و وقایع عصر خویش را با احوال و اوضاع سیاسی به قلم شیوایی نوشته است. حزین با اکثر علوم و فنون آشنایی کامل داشت.