براى اينکه به بهترين وجه بتوانيد از فرزند خود مراقبت کنيد، در اينجا نشانه‌هاى کودکى سالم و سرحال را ذکر مى‌کنيم:
- منحنى وزن و قد او با منحنى طبيعى مطابقت دارد.
- او رنگ و رخسارى طبيعى، يعنى پوستى شاداب و نگاهى پرشور دارد؛ هنگام در آغوش کشيدن او احساس مى‌کنيد که گونه‌هاى او سفت و سالم است.
- خوش‌اخلاق است، به بازى کردن علاقه‌مند است، و به آنچه در اطراف وى مى‌گذرد، توجه نشان مى‌دهد.
- اشتهاى او خوب است، مدفوع او طبيعى است، خوب مى‌خوابد.
در مقابل، سلامت کودکى مورد ترديد قرار مى‌گيرد که:
- وزن او کم شود (مخصوصاً در مورد نوزادان).
- رنگ او پريده، چشمان وى گود افتاد و نگاه او بى‌فروغ باشد.
- بى‌نشاط باشد، شست خود را بمکد، در طول روز چرت بزند، به آنچه در اطراف خود مى‌گذرد توجهى نداشته باشد، به بازى کردن هم علاقه‌اى نشان ندهد.
- يا برعکس مشوّش و عصبى باشد، و براى هر چيز کوچکى بهانه‌جوئى کند.
- بى‌خواب باشد.
- بى‌اشتها باشد، از نوشيدن مايعات خوددارى کند.
خلاصه والدين دقيق، با توجه به نشانه‌هائى خاص، به بيمارى فرزند خود پى مى‌برند. مثلاً يکى از دوستان من تشخيص داده بود که هر بار دختر او بى‌مقدمه از او آب پرتقال مى‌خواهد، نشانهٔ اين است که تب دارد (البته اين حالت طبيعى است، چون تب باعث تبخير آب بدن و در نتيجه تشنگى مى‌شود).
ولى شايد بعضى وقت‌ها تشخيص ناراحتى طفلى که هميشه در مقابل ديدگان ما است، مشکل باشد و بد نيست که گاهى به عقايد اطرافيانى که کمتر با کودک در تماس هستند، توجه کنيم. مثلاً اگر مى‌گويند که: مراقب باش رنگ و روى دخترت امروز خيلى خوب نيست. يا امروز سر حال به‌نظر نمى‌رسد، البته نبايد خيلى احساس نگرانى کنيد، ولى کاملاً بى‌توجه هم از کنار اين حرف‌ها نگذريد، زيرا هيمن ابراز عقيده‌ها ممکن است شما را متوجه يک بيمارى نهفته کند.