در قرن سوم میلادی آئین دیگر همگانی یعنی (آئین مانوی) در اطراف مرزهای مشترک ایران و بابل نمایان گردید. مؤسس آن مانی یا مانس نام داشت و نسبش از طرف مادر به اشکانیان (پارتیان) می‌رسد. نام پدرش تیک (پاتک) یا فوتتق بابک پسر ابوبزرام بود که از همدان به بابل در بین‌النهرین رفته بود. وی به سال ۲۱۵ یا ۲۱۶ میلادی در قریه ماردینر در ولایت ”مسن“ ناحیه نهر کوتاه در بابل باستانی متولد شد. پس از فراگرفتن علوم متداول زمان خود به آئین مغتسله که یکی از فرقه‌های گنوسی است و در آن زمان در نواحی بین فرات و دجله ساکن بودند درآمد...
فایل(های) الحاقی
| آئین مانی | aeine mani.pdf | 60 KB | application/pdf |