داستان نویسی زنان از لحاظ کمی و کیفی به حدی رسیده است که کتابی در توصیف سنت نوشتاری نویسندگان زن ایرانی تالیف شود. البته بعضی از نویسندگان مثل ناتالی ساروت با تقسیم ادبیات به زنانه و مردانه مخالف‌اند. او می‌گوید: ”ادبیات زنانه به معنی دقیق کلمهٔ آن وجود ندارد همان‌طور که نمی‌توان از موسیقی زنانه یا فلسفهٔ زنانه سخن گفت. به نظر من فقط ادبیات وجود دارد“. ویرجینیا وولف می‌گوید: ”برای کسی که می‌نویسد، فکر کردن به جنسیت خود مخرب است. زن یا مرد بودن به صورت خالص و مطلق مخرب است. باید زنانه-مردانه یا مردانه-زنانه بود.“
فایل(های) الحاقی
| مقاله‌ای دربارهٔ داستان نویسی زنان | maghalei dar bareye dastan nevisie zanan.pdf | 117 KB | application/pdf |