"پییر" (اته)، پیش از آنکه فرصت تعمق داشته باشد با "فلورانس" (فراتلینی)، تنها فرزند یک خانواده متمول ازدواج میکند و مدیر دفاتر متعدد پدر او میشود. او که از زندگیاش ناراضی است، در نگاه اول، به منشی جدید ۱۹ ساله خود، "آگنس" (کالفان)، علاقهمند میشود. سرانجام نیز، پس از مقدمات فراوان طی مدتی که همسرش به تعطیلات رفته است، دخترک را به شام دعوت میکند. اما ناگهان به تفاوت بسیار میان او و خودش پی میبرد و اینکه در این رابطه حرفی برای گفتن ندارد...
٭ فیلم هم به ستایش از اخلاقگرائی بورژوازی میپردازد و هم آن را هجو میکند: اما در هر دوی این زمینهها فاقد قدرت تأثیرگذاری است. همه چیز کلیشهای، سطحی و "رو" است؛ بهگونهای که میلی به تفکر و تأمل در آنچه منظور فیلمساز بوده در تماشاگر ایجاد نمیشود.