"کلود ریدر" (ریش) را که تازه از یک خودکشی ناموفق نجات یافته را دو بیگانه ترغیب میکنند تا در آزمایشهای نوعی ماشین زمان یک مرکز تحقیقاتی شرکت کند. "کلود" خسته و وامانده، به خود امکان میدهد به یک دقیقه از زندگی گذشتهاش باز گردد. ابتدا لمحههائی از تعطیلات کنار ساحل یک سال پیش جلوی نظرش میآید که با محبوبهاش را تجربه میکند. ماجراهائی که به مرگ "کاترین" و خودکشی خودش منجر شدهاند. دیگر، خودش و محققان مرکز تحقیقاتی متوجه شدهاند که آزمایش دچار اشکال شده است...
٭ افسانه ـ علمی مفرحی که هرچند متفاوت از چهار اثر شاخص اولیه استاد بهنظر میرسد، اما در واقع ادامه مسیری است که از هیروشیما، عشق من (۱۹۵۹) آغاز کرده بود (اینجا نیز محور، یافتن نسبتی میان خاطره / زمان با احساسات و ادراکات فردی است). حاصل همکاری نزدیک رنه با اشترنبرگ، درستیابی به مضمون پیجیدهای است که البته برای تماشاگران آشنا با آثارش، "سهلالوصول" بهنظر میرسد. پیش از این نقلی از شاعر نامدار ت. ا. الیوت وجود دارد که انگار در توصیف آثار نه نوشته شده است: "شاید حال و گذشته، هر دو، شاید در آینده حاضر هستند، و آینده در گذشته جای دارد". فیلم شکست تجاری میخورد و رنه برای کارگردانی فیلم بعدیاش هفت سال انتظار میکشد.