ـ سال ۱۹۸۳، ̎کارملا ̎ (مائورا) و ̎پائولینو̎ (پاخارس)، یک زوج هنرمند نمایشهای وودویل، هم راه با جوان لالی (دیهگو) برای جمهوری خواهان برنامه اجرا میکنند. اما فردای آن روز توسط نیروهای فاشیست دستگیر و در یک مدرسه زندانی میشوند. آنجا نیز آنان وادار به اجرای نمایش میشوند. با این همه ̎کارملا ̎ حاضر نمیشود در صحنهٔ پایانی آن که ضد جمهوری خواهان است بازی کند و صحنه را در اجرای نهائی به شکل دلخواهش تغییر میدهد و با ابراز احساسات زندانیان روبهرو میشود. آنان سرود جمهوری خواهانهٔ ̎ آی، کارملا ̎ را میخوانند. ̎کارملا ̎ روی صحنه توسط یک افسر فاشیست به ضرب گلوله از پا در میآید.
ـ این موزیکال سیاسی سائورا، بیش از هر چیز ادای دینی است به سینمای صامت و هنر مرجع آن ̎وودویل̎ شخصیت مرد فیلم، ̎پائولینو̎ بی شباهت به پرسونای ̎کوچک مرد̎ چارلی چاپلین نیست و شخصیت زن آن، ̎کارملا ̎ یکی از جذابترین و ̎فاعل̎ ترین نمونههای زنان سینمای معاصر به شمار میآید. فیلم همچنین اصراری در واقعگرا بودن ندارد و همه چیز کاملاً سینمائی است به گونهای که تماشاگر همواره فاصلهٔ خود را با فیلم حفظ میکند.