این سوره دویست و بیست و هفت آیه دارد که در مکه نازل شده و بعد از سوره بقره ، دارای بیشترین آیات است. این سوره به خاطر ستایش از شاعران مؤمن و مذمّت شاعران بیهوده‌گوی ، که در چهار آیه آخر آن آمده، ”شعراء“ نامیده شده و نام دیگر آن ”طسم“ است.<br /> سرگذشت پیامبرانی همچون حضرت موسی، ابراهیم، نوح، لوط، صالح، هود و شعیب و برخوردهای لجوجانه مردم با آنان در این سوره آمده است و در پایان هر داستان می‌فرماید:”انّ فی ذلک لایه و ما کان اکثرهم مؤمنین و انّ ربّک لهو العزیز الحکیم“ لذا این آیه هشت بار تکرار شده تا مایه دلداری پیامبر اسلام باشد و به او بگوید از لجاجت مردم مکه دلهره نداشته باش، زیرا همه انبیا گرفتار چنین مردمی بوده‌اند.<br /> آری تاریخ ، بهترین وسیله برای تقویت روحیه مؤمنین، بالا رفتن بصیرت و صعه‌صدر و آینده نگری در برابر تهدید دشمنان است. لذا رهبران جامعه باید از تاریخ جامعه آگاه باشند.

فایل(های) الحاقی

تفسیر سوره شعراء shoara.pdf 1,137 KB application/pdf