لباس کشتى پهلوانان تنکه چرمى مى‌باشد که از زير زانو تا زير شکم را مى‌پوشاند اين شلوار از زمان ظهور عياران است که هنوز هم پس از دوازده قرن به همان صورت اوليه مى‌باشد و طبقه جوانمردان به آن سراويل الفتوه يا شلوار جوانمردى مى‌گفتند. طايفه‌اى ديگر تنبان نطعى گفته‌اند عده‌اى هم لباس ورزش امروزه هم شلوار کشتى پهلوانان برخى نيز شلوار کشتى باستانى مشتى هم تنکه‌کش مى‌گويند.
تنکه‌هاى کشتى کنونى از حيت ضخامت و محکمى و کار به پاى تنکه‌هاى سابق نمى‌رسد تنکه‌هاى سابق از بس قلاب‌دوزى آن سفت و سخت بوده تنکه ميخچه آن مى‌ناميدند و در حين کشتى به پاى هر کس بود پوست بدن ديگرى را مى‌برد و يا اقلاً چند جاى بدن حريف را خراش مى‌داد با اين حال پهلوانانى مانند حاج سيد حسن شجاعت همين تنکه‌هاى با استحکام از ضرب دست او پاره‌پاره مى‌شد و حريف مجبور بود در ضمن کشتى تنکه عوض کند.
مواضع تنکه که در موقع کشتى مورد استفاده حريف قرار مى‌گيرد نام‌هاى مخصوصى دارد از جمله بالاى تنکه را برج. جلوى تنکه جائى که زير شکم قرار مى‌گيرد پيش قبض ـ لبه پشت تنکه پس قبض ـ لبه جلوى زانو پيش کاسه ـ لبه عقب زانو پس کاسه نام دارد.
تنکه‌دوزى صنعتى قابل توجه به‌شمار مى‌رفت که کار اساتيد صنف سراج بود و هنوز تنکه‌هائى نزد ورزشکاران قديمى يافت مى‌شود که از حيث استحکام، زيبائي، دوخت مخصوصاً قلاب‌دوزى قابل ملاحظه است.