موقع طبيعي، جوى اقليمى استان آذربايجان غربي، وجود مراتع غنى ييلاقى و قشلاقى و ميانبند بلندىهاى شمالى و غربى اين منطقه و امتداد اين ارتفاعات بهسوى جنوب، ما به سرسبزى مراتع بين درهاى و کوهستانى گشته است.
مراتع اين استان در اطراف شهرهاى ماکو، خوي، سلماس، اروميه، نقده، پيرانشهر، مياندوآب و مهاباد قرار دارد. علاوه بر اين مراتع، مرتعهاى کوهپايهاى و جنگلى سبب شده است که تا محيط بس مناسبى براى دامپرورى و کوچنشينى شود. در آذربايجان غربى نزديک بيست ايل يا طايفه مستقل بهسر مىبرند که جمعيت آنها در دوره ييلاقى ۶۱،۶۴۵ نفر و در دوره قشلاقى ۶۴،۷۲۱ نفر مىباشد.
عشاير اين استان معمولاً کوچهاى کوتاه دارند. علاوه بر دامپرورى به کشاورزى نيز سرگرم هستند. عشاير مناطق شمالى به زبان آذرى و در مناطق جنوبى اين استان به زبان کردى سخن مىگويند.