۱. کشتى‌ لرى ۲. کشتى جنگ يا ژوران ۳. قيقاج با اسب و چوب‌بازى ۴. شنا در سرداب‌ها و... ۵. دال پهلو ۶. طاق پل‌شکسته ۷. انى‌منى ۸. چوب‌بازى ۹. ال يا الکو ۱۰. قيقاج با اسب و تيراندازى ۱۱. کران يا جوزو ۱۲. هى مل‌کى ۱۳.کازکير ۱۴. قلا،قلا ۱۵. شله‌گرمه ۱۶. قاوو يا کرزان ۱۷. سردکور ۱۸. دستمکش ۱۹. جوزو ۲۰. کله رفتن ۲۱. گل زر ۲۲. کلاه رانکى ۲۳. دال پلان ۲۵. چاق بده ۲۶. جنگ چوب ۲۷. کاا، کاا.

کشتى لرى

اين کشتى محلى در مناطق مختلف لرستان به نام‌هاى ”کشتى دست زيربالا“ يا ”سافونه“ ناميده شده و از قديم‌الايام در ميان عشاير و طوايف مختلف لرستان مرسوم و رايج است.


در استان لرستان دو نوع سوارکارى قيقاج با اسب مرسوم و رايج است ۱. قيقاج با اسب و تيراندازى ۲. قيقاج با اسب و چوب‌بازي.

قيقاج با اسب و سوارکارى

اين سوارکارى که در اکثر روستاهاى لرستان رايج است توسط چابک ‌سواران ورزيده و ماهرى که به فنون تيراندازى نيز آشنا باشند صورت مى‌گيرد، انجام اين مراسم توسط سوارکاران و تيراندازان عادى ميسر نيست، در اين ورزش علاوه بر سوارکار مسئله اسب و انتخاب و پرورش و تعليم آن نيز خود مطلب و موضوعى ديگر است که حائز اهميت مى‌باشد.

کشتى جنگ، يا ژوران

اين کشتى محلى استان لرستان به زبان لرى و بختيارى ”جنگ“ و به زبان لکى به ”ژوران“موسوم بوده و در روستاهاى ”زز، مارو، پاچه‌لک، ذلفي“ و شهرستان اليگودرز بيشتر رايج است.

کران يا جوزو

(به فتحه ک و تشديد ر) يا جوزو مى‌باشد، بازى جمعى است که بين دو تيم با نفرات مساوى هر تيم ۶ نفر برگزار مى‌گردد، به‌محل خاص و فضاى زياد نياز ندارد، در محوطه و زمينى به طول حداکثر ۱۰ و عرض ۲ متر قابليت اجراء دارد.

کله رفتن

ورزش مهارتى خاص است که علاوه بر نيروى جسمى و قدرت به‌ويژه عضلات دست به تمرين و مهارت زيادى نياز دارد. ضمن اينکه ممکن است ساده به‌نظر برسد چنانچه کامل و بادقت انجام نشود خالى از خطر نخواهد بود، اين ورزش تک ‌نفره بوده جاى زيادى نمى‌خواهد.

چوب‌بازى

چوب‌بازى به زبان ”لري“ و ”لکي“ در کليه روستاهاى بختيارى‌نشين بخش ”زز“ مارو ”ذلقي“ ”پاچه‌لک“ شهرستان الگودرز بيشتر رايج است. در اين بازى حرکات موزون از اهميت ويژه‌اى برخوردار است، حرکت سريع و موزون پا، جهش و گردش، چگونگى مقابله با هم، نحوهٔ حمله و دفاع از اهميت فوق‌العاده‌اى برخوردار است.