اهالى ايل اگرچه قائل به اين مى‌باشند که همه روزها ايام‌الله هستند ولى بر اين باور هستند که هر روزى براى انجام دادن کارها مناسب نيست مثلاً براى شروع کوچ يا کندن و برپا کردن سياه‌چادر يا پاشيدن بذر روى زمين حتماً بايد فرد باسوادى را که داراى سواد مکتبى هست ببينند تا وى با ديدن کتاب خود به آنها بگويد که چه روز و ساعتى مناسب انجام کار آنها مى‌باشد و علاوه بر آن قائل هستند که هر جهتى هم مناسب براى حرکت اوليه نمى‌باشد بلکه بايد ببينند آن جهت ستاره (علامت ناميمون بودن حرکت در يک سمت) نداشته باشد آنها به فال و فالگيرى هم بى‌اعتقاد نمى‌باشند که از فال‌هاى مرسوم در ميان ايل‌نشينان مى‌توان به فال چهل ريگى اشاره کرد که به نتيجه اين نوع فال اعتقاد دارند و در انجام آن پاى‌بند هستند.
