”کوه قاف زمرد است در (ميان) دنيا است و دنيا دو دشت است و يک کوه طرف يمين کوه دشت افر تپان سياهان که دشت گرمسير مى‌باشد طرف يسار اين کوه دشت سردسير ترکان تنگ‌چشم مردم خوار مى‌باشد وسط اين کوه محل پريان است.“


”در عرائس‌المجالس ص ۷ ـ ۸ آمده: خداى تعالى کوهى عظيم از زبر جدى سبز آفريد که سبزى آسمان از آن است آن را کوه قاف مى‌گويند، پس به آن تمام آن‌را (يعنى تمام زمين را) احاطه نمود و اين آن است که خدا به آن قسم خورده گفت: ق والقرآن المجيد. و در قصص‌الانبياء (ص ۵) گفته شده است که روزى عبدالله ابن سلام از حضرت محمد پرسيد: فراز زمين از چيست؟ گفت از کوه قاف. کوه قاف از چيست؟ گفت: از زمرد سبز و سبزى آسمان از آن است. گفت: بالاى کوه قاف چه مقدار است؟ گفت: دو هزار ساله راه است انتهى.“