پوشاک، بارزترين سمبل فرهنگى، مهم‌ترين و مشخص‌ترين مظهر قومى و سريع‌الانتقال‌ترين نشانه فرهنگى است که به‌سرعت تحت تأثير پديده‌هاى فرهنگ‌پذيرى در بين جوامع گوناگون انسانى قرار مى‌گيرد....
گروه‌هاى متفاوت انسانى که در مناطق مختلف ايران زندگى مى‌کنند و هر کدام داراى ويژگى‌هاى قومى برجسته‌اى هستند و تحت عوامل گوناگون از جمله اکولوژيکى منطقه قرار دارند تن‌پوش ويژه‌اى به تن دارند که در همان نگاه نخست قوميت، حوزه زندگي، زبان و ساير مشخصات فرهنگى و حتى مذهب و اشتغالات اصلى زندگى آنان را در ذهن بيننده تداعى مى‌کند. شناخته‌شده‌ترين اين اقوام عبارتند از: آذربايجاني، بلوچي، بختياري، ترکمن‌ها و قزاق‌ها، خراسانى‌ها، قشقائى‌ها،: کردها، گيلانى‌ها، لرها، مازندرانى‌ها، جنوبى‌ها.
ضمناً همان‌طور که گفته شد پوشاک در هر منطقه‌اى زمينه بسيار مناسبى جهت تأثير و تأثر فرهنگى به حساب مى‌آيد. مثلاً پوشاک زنان جنوب ايران که به پوشاک بندرى معرف است متأثر از پوشش ساکنان کشورهاى همجوار و شيخ‌نشين‌هاى حاشيه خليج‌فارس مى‌باشد، زيرا مردم ناحيه جنوب ايران از ديرباز تاکنون ارتباطات دريائى با مردم کشورهاى همجوار داشته و يا دريانوردانى از ملل مختلف به‌دلايل گوناگون در اين ناحيه مستقر بوده‌اند، لذا پوشاک زنان و مردان منطقه تا حد زيادى متأثر از نشانه‌هاى فرهنگى اقوام و ملل همجوار است، حتى نشانه‌هائى از پوشاک زنان هند و پاکستان را نيز در لباس زنان اين منطقه مى‌توان مشاهده کرد و بازمانده نشانه‌اى از اين‌کار زنان پرتغالى را براى ممانعت از سوختن صورت و نوک بينى در اثر تابش شديد نور آفتاب در پوشش زنان بندرى که مى‌توان ملاحظه کرد.