استان سمنان به‌علت موقعيت جغرافيائى خاص عملاً با کمبود آب براى مصارف کشاورزى و غير کشاورزى روبه‌رو است. به‌طورى‌که بيشتر آب مصرفى آن از منابع زيرزمينى تأمين مى‌شود.
در حدود دو سوم استان در منطقهٔ آب و هوائى گرم و خشک واقع شده و با کمبود بارش و تبخير زياد آب مواجه است.
آب‌هاى زيرزمينى
به‌علت واقع شدن بخش اعظم مساحت استان در ناحيهٔ خشک و نيمه خشک و کمى بارندگى و تبخير زياد، مردم استان از گذشته‌هاى دور براى ادامهٔ زندگى و تأمين آب موردنياز خود به منابع آب‌هاى زيرزمينى رو کرده‌اند. در استان سمنان ميزان بارش از سفره‌هاى زيرزمينى از ميزان تخمينى بيشتر است و اين امر سبب شده که سطح آب سفره‌هاى زيرزمينى پائين بيايد.
آب‌هاى سطحى
آب‌هاى سطحى استان سمنان از رشته‌کوه‌هاى البرز سرچشمه مى‌گيرند. بيشتر اين آب‌ها از جهت شمال به جنوب جريان دارند و به دشت کوير مى‌روند. در سرچشمه معمولاً آب شيرين و گوارا دارند و بعد از عبور از شوره‌زارها، نمکزارها و زمين‌هاى گچ‌دار به آب‌هائى با املاح زياد و شور تبديل مى‌شوند.
در ارتفاعات دائمى هستند و در محل خروج از کوهستان به‌صورت فصلى درمى‌آيند. بسيارى از اين رودها، اتفاقى هستند.