درياچه زريوار
اين درياچه در سه کيلومترى شمال باخترى مريوان و در ارتفاع ۱۲۸۵ مترى از سطح دريا قرار دارد و از زيباترين ميراث‌هاى طبيعى استان کردستان به شمار مى‌آيد. آب اين درياچه از چشمه‌هاى جوشان و رودخانه‌هاى چندى که به آن مى‌ريزد، تأمين مى‌شود. حجم آب درياچه از ۵/۲۲ ميليون متر مکعب تا ۵/۴۷ ميليون متر مکعب در طول سال متغير است. طول درياچه شش کيلومتر و عرض آن ۱۷۰۰ تا ۳۰۰۰ متر است. مساحت آن حدود ۷۲۰ هکتار است.
وجه تسميه زريوار و زريبار که هر دو در منطقه متداول است، به واژهٔ زري که در زبان کردى به معنى درياچه است، باز مى‌گردد. پسوند دار و بار پسوند تشبيهى و زريبار يا زريوار به معنى درياچه‌وار است.
درباره اين درياچه افسانه‌هاى متعددى وجود دارد که مشهورترين آنها وجود شهرى مدفون در زير آب‌ها درياچه است.
آبشار بل
در يکى از روستاهاى منطقه اورامان و در مرز استان کرمانشاهان، روستايى به نام بل واقع است. در کنار اين روستا، در جاده‌اى که به کوسه‌هجيج منتهى مى‌شود، آبشارى زيبا وجود دارد که به عقيدهٔ کارشناسان داراى آبى عالى براى شرب است. اين آب با فشار زياد و در حجم بسيار از شکاف کوهى بيرون مى‌ريزد و عظمت و شکوه طبيعت را جلوه‌گر مى‌سازد. اين آب در مسير خود به رودخانه سيروان مى‌ريزد.
چهل‌چشمه
چهل‌چشمه از کوه‌هاى مرتفع کردستان است. اين کوه داراى آبشارها و چشمه‌هاى بسيار زيبايى است و وجه تسميه آن نيز حکايت از وجود چهل چشمه آب دارد. اين کوه در منطقه خورخوره از شهرستان ديواندره قرار دارد و منطقه‌اى سردسير و برف‌گير است. در اين کوه مى‌توان در تمامى سال برف را مشاهده کرد. اين کوه يکى از سرچشمه‌هاى رودخانه جغاتو (جغتو) و سپيدرود است و داراى چشمه‌سارهاى فراوان و دامنه‌هاى سرسبز و زيبا است.
چشمه باباگرگر
در روستاى باباگرگر، در ۱۸ کيلومترى شمال شرقى شهرستان قروه، چشمه‌اى جوشان هميشه مى‌خورشد که به آن دنگز مى‌گويند. آب اين چشمه در استخرى عميق مدور به محيط ۲۰۰ متر جمع مى‌شود. اين چشمهٔ پرآب داراى آبى است که مايل به سرخ است و در بعضى مواقع به رنگ زرد مايل به ليمويى در مى‌آيد. آب اين چشمه به علت وجود املاح معدنى به ويژه گوگرد رنگين است. ظاهراً اين آب براى امراض سودايى و پوستى مناسب است و در درمان سوءهاضمه و ديگر بيمارى‌هاى دستگاه گوارش و نيز راشيتيسم و درمان تورم مؤثر مى‌افتد. اين چشمه و امامزاده باباگرگر در کنار آن، از مکان‌هاى طبيعى و تاريخى استان محسوب مى‌شوند.
سراب وينسار
يکى از چشمه‌هاى قديمى شهرستان قروه، چشمهٔ سراب است که با آب بسيار گوارا و عالى در داخل روستاى وينسار از دل زمين بيرون مى‌آيد. در حقيقت روستاى وينسار پيرامون اين چشمه شکل گرفته است. اين چشمه سال‌هاى سال است که تأمين کننده آب روستا، هم براى شرب و هم کشاورزى است.
اطراف چشمه اصلى سنگ‌چين شده و قدمت سنگ‌چين آن حدود دو تا سه قرن برآورد شده است.
تا حدود سى سال پيش مردم روستا در ماه خرداد مراسم شکرگذارى و قربانى براى سراب، برگزار مى‌کردند. در اين مراسم ضمن قربانى کردن گوسفندان به جشن و شادمانى مى‌پرداختند و احترام ويژه‌اى براى اين چشمه قايل بودند.