تحولات غير منتظره و پيچيده کامبوج و اشغال ناگهانى پنوم‌پن توسط ويتنامى‌ها موجب شد تا آمريکا و چين خطر عظيمى که انقلاب ويتنام در منطقه به‌وجود آورده بود حس کنند و از اين پس آمريکا کوشيد تا تايلند را به دژ نظامى نيرومندى در مقابل کمونيست‌هاى منطقه آسياى جنوب شرقى تبديل سازد. تايلند اولين کشور غيرکمونيست بود که رژيم خمر سرخ را به رسميت شناخت. لذا پس از سقوط خمرها و استقرار رژيم هون سن، خمرها را در کشور خود جاى داده و پايگاه‌هائى براى آنها ايجاد شد تا بتوانند تحريکات وسيعى را عليه رژيم هون سن انجام دهند.


علاوه بر اين تايلند در طول جنگ ويتنام و آمريکا، تمامى پايگاه‌هاى خود را در اختيار آمريکا قرار داد. در پى سقوط سايگون نيز تعدادى از خلبانان ويتنام جنوبى با هواپيماى ب-۵۲ و هلى‌کوپترهاى توپ‌دار به تايلند گريختند. ويتنام درخواست استرداد آنان را نمود ولى دولت تايلند تحت نفوذ شديد آمريکا از استرداد خوددارى کرده و آمريکا تمامى هواپيماهاى جنگنده و مدرن را از تايلند خارج نمود. اين موضوع خشم شديد ويتنامى‌هائى را که با کدورت‌هاى قبلى توأم بود به‌دنبال آورد. با اين حال ويتنامى‌ها در ۱۹۷۵ هيئتى را جهت مذاکره با تايلند فرستادند ولى وابستگى شديد تايلند به آمريکا و حمايت چين از تايلند مانع از حل مشکلات و موضوعات ناقل تيرگى روابط گرديد.


در ۱۹۸۰ ويتنامى‌ها در تعقيب بازمانده‌هاى پولپوت و سرکوبى آنان به‌سوى مرزهاى کامبوج و تايلند حرکت کردند که با مقاومت نيروهاى خمر و حمايت نيروهاى هوائى تايلند عقب نشستند. اين تحرکات براى ويتنام محکوميت کشورهاى عضو آسه آن و تهديد چين را به ارمغان آورد. در اواخر همين سال نبردهاى سنگينى ميان تايلندى‌ها و ويتنامى‌ها در مرزهاى کامبوج و تايلند صورت گرفت. دولت ايالات متحده آمريکا تهديد کرد که از تايلند حمايت‌هاي، سياسي، اقتصادى و نظامى به‌عمل خواهد آورد و مشاور سياست خارجى ريگان طى ملاقاتى با وزير خارجه تايلند به وى اطمينان داد که دولت متبوع وى سياست روشن و مداومى را در منطقه تعقيب خواهد کرد.


در سال‌هاى اخير با توجه به عقب‌نشينى نيروهاى ويتنامى از کامبوج و همچنين تشکيل دولت جديد تايلند، روابط دو کشور رو به بهبودى نهاده است. متعاقب برپائى سمينار ?تغيير هندوچين از سرزمين جنگ به منطقه تجاري? در تايلند، وزير خارجه تايلند به اتفاق هيئتى بلند پايه در تاريخ ۱۲-۹ ژانويه ۱۹۸۹ از هانوى بازديد نمود و در عين حال چند پروژه سرمايه‌گذارى هم توسط تايلندى‌ها در ويتنام صورت گرفته است. اين تحولات در روابط ناشى از رهيافت‌هاى نوين رهبران ويتنامى است که مى‌خواهند کشتى شکسته و ناتوان کشور خود را از مشکلات اقتصادى - سياسى برهانند. ويتنامى‌ها به اين نتيجه رسيده‌اند که تئورى مارکسيسم براى سياست خارجى منسوخ شده است. وابستگى متقابل و فزاينده ملل، تئورى مواجهه و مقابله را باطل ساخته و بنابراين هانوى بايد با کشورهاى همجوار غربى همکارى بيشترى داشته باشد. نگوين وان لينه دبيرکل حزب کمونيست ويتنام معتقد است بايد روابط ويتنام با غربى‌ها توسعه يابد و سرمايه آنها براى کمک به اقتصاد ناتوان ويتنام به‌کار گرفته شود. همين رهيافت است که ويتنامى‌ها را به خروج نيروهاى آنها از کامبوج و برقرارى رابطه با تايلند و کشورهاى غربى و نيز ديگر کشورهاى عضو آسه‌آن، ژاپن، استراليا، هند و ايران ترغيب نموده است.