روابط با ايران تونس چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا در سال ۱۳۳۵ نمايندهاى از سوى رژيم سابق ايران به تونس اعزام گرديد. هدف از اعرام وى تحکيم روابط مودتآميز بين دو کشور بود. پس از مذاکرات ابتدائى و انجام مقدمات کار، سفارت ايران در تاريخ ۱۵ آبان ۱۳۳۶ در تونس تأسيس شد و شروع به فعاليت نمود. حبيب بورقيبه رئيسجمهور وقت تونس در سال ۱۳۴۳ از ايران ديدار بهعمل آورد و در پى اين سفر اعلاميه مشترک بين طرفين به امضاء رسيد که حاکى از تمايل طرفين به بسط و توسعهٔ همهجانبهٔ روابط بوده است. بنابراين تمايل دو جانبه، موافقتنامهٔ بازرگانى بين دو کشور به امضاء رسيد و شاه سابق ايران در آوريل ۱۹۶۹ به تونس سفر کرد. دولت تونس تا سال ۱۳۵۱ در ايران داراى سفير آکرديته (مقيم آنکارا) بود؛ ولى در اين تاريخ اقدام به افتتاح سفارت در تهران نمود. روند توسعه روابط بين دو کشور در محدودهٔ ممکن يعنى وابستگى ايران به قطب آمريکائى و وابستگى تونس به قطب آمريکائى و وابستگى تونس به قطب فرانسوى جهان غرب تا زمان پيروزى انقلاب اسلامى ايران ادامه داشت. در سال ۱۹۸۲ دولت تونس به بهانهٔ صرفهجوئى در امور مالى و مخالفت اين کشور با جنگ تحميلى نمايندگى خود را در تهران تعطيل کرد و به نمايندگى جمهورى اسلامى ايران در تونس اجازه داد که به فعاليتهاى خود ادامه دهد. اين حضور يکطرفه با فشارها و محدوديتهاى گوناگونى نيز همراه بود و جمهورى اسلامى ايران نيز سطح نمايندگى را عملاً به سطح کاردار تنزل داد. به موازات اين جريانات و در طى زمان ابتداء نشريات و مطبوعات محل، شروع به سمپاشى در رابطه با جمهورى اسلامى ايران نموده اکاذيبى چون اعلاميههاى نظامى رژيم بعثى عراق و خريد اسلحه از رژيم اشغالگر قدس توسط جمهورى اسلامى ايران را درج و نشر نمودند. اين روند روبه تزايد در نهايت موجب موضعگيرىهاى صريح مقامات عاليهٔ تونسىها آشکار از موضع عراق حمايت کرده و در مجامع بينالمللى بهخصوص در رابطه با مسائل مربوط به حقوق بشر به ضرر ايران رأى مىدادند. قابل ذکر است که فرار محمد مزالى نخستوزير سابق تونس در سال ۱۹۸۵ و متعاقب آن جايگزينى هادى بروک بهجاى قائد اسبسى وزير خارجهٔ سابق تونس نقطهعطفى در رابطه با نزول بيشتر روابط دو کشور و اتخاذ مواضع منفى از طرف تونس عليه جمهورى اسلامى ايران محسوب مىگردد که نهايتاً در تاريخ ۶/۱/۱۳۶۶ کاردار وقت ايران در تونس به وزارت خارجه احضار و به وى اطلاع داده مىشود که بايد به همراه کليهٔ کارکنان ايرانى سفارت خاک تونس را ترک نمايند و به اين ترتيب روابط دوجانبه بهطور کامل قطع شد. بعد از سه سال قطع رابطه بين طرفين در تاريخ ۲/۷/۶۹ با بيانيهٔ مشترک دو کشور مجدداً روابط از سر گرفته شد. روابط جمهورى اسلامى با تونس در سطح کاردار برقرار شده و در حال حاضر به سطح سفير ارتقاء يافته است. برقرارى روابط اقتصادى ايران و تونس بهدليل بعد مسافت در سطح پائين قرار داشته است. متعاقب برقرارى روابط سياسى بين دو کشور قرار شد که ايران مقاديرى از فسفات توليدى تونس را جهت تهيهٔ کود شيميائى خريدارى کند که اين مقدار در سالهاى اخير بالغ بر ۱۵۰ هزار تن گرديده بود. دولت تونس نيز متقابلاً اقدام به خريد خشکبار ايران نمود که پس از انقلاب اسلامى از خريد خشکبار از ايران انصراف جسته و روابط اقتصادى دو کشور به خريد يک جانبه فسفات تونس توسط ايران محدود گشت. در سال ۱۳۶۳ بهدنبال فعاليتهاى انجام شده از طرف نمايندگى ايران، تونس توافق کرد که در مقابل فسفات صادراتى به ايران اقدام به خريد اجناس و کالاهاى مورد نياز خود بنمايد و ليست کالاهاى صادرات ايران در اختيار آن کشور قرار گرفت. ولى بهدليل عدم تمايل مقامات تونس اين طرح بهعمل درنيامد. به دنبال قطع رابطهٔ تونس با جمهورى اسلامى ايران در سال ۱۳۶۶ دولت جمهورى اسلامى ايران تصميم گرفت که در سياست خريد يک جانبهٔ فسفات از تونس تجديدنظر بهعمل آورد؛ ولى دوباره روال عادى خود را پيدا کرد. در زمينهٔ فرهنگي، روابط دوجانبهاى بين دو کشور از قرون اوليهٔ اسلامى وجود داشت و بسيارى از فقها و دانشمندان ايران در زمان خلافت فاطميون به تونس مهاجرت کرده بودند در دوران عثمانى بر تونس به جهت اختلافاتى که بين ايران و امپراطورى عثمانى وجود داشت اين ارتباطات به حداقل تنزل پيدا کرد. ولى پس از استقلال تونس اقدام به تأسيس يک کرسى زبان و ادبيات فارسى در دانشگاه تونس شد که استاد اين کرسى از تهران اعزام مىگرديد. متعاقب آن مقامات فرهنگى و آموزشى طرفين از دو کشور بازديد کرده و اقدام به تشکيل نمايشگاههاى فرهنگى و هنرى ايران در تونس نمودند. در سال ۱۳۵۰ بهدنبال سفير وزير فرهنگ و هنر وقت ايران نامههائى در باب همکارىهاى فرهنگى و هنرى ميان وزرائى دو کشور مبادله شد. قابل ذکر است که در قرارداد فرهنگى فوق تبادل دانشجو بين دو کشور نيز ملحوظ گرديده بود. اين قرارداد پس از پيروزى انقلاب اسلامى بهحالت تعليق درآمد. و تاکنون با وجود مذاکرات متوالى موافقت جديدى جهت تبادل دانشجو صورت نپذيرفته است. در چند سال اخير نمايندگى جمهورى اسلامى ايران در تونس در حد امکانات خود به برگزارى نمايشگاههاى مختلف در رابطه با نمايش واقعيات جارى در جمهورى اسلامى ايران و انتشار فرهنگ و معارف اسلامى اقدام کرده است.