بخش معدن به‌طور عمده بر توليد قلع متمرکز است، صرفه‌نظر از نفت، قلع حدود ۶۰ درصد ارزش توليد معدنى تايلند را در سالهاى اخير باعث شده است. ديگر مواد معدنى نظير تنگستن، آنتيموني، منگنز، مس، سرب و روى در مقياس کمى استخراج مى‌شوند؛ ار ميان آنها فقط روى و سرب از نظر استخراج رو به تنزل نيستند. وجود ذخاير روى در منطقه Mae Zot که حدود ۵/۳ ميليون متريک تن تخمين شده مى‌شود، مورد توجه قرار گرفته و طرح کنسرسيومى بلژيکى - تائى از ۱۹۸۴ بهره‌بردارى از آن را آغاز کرده است. درنتيجه؛ توليدى روى افزايش يافته و به سقف ۲۶۲،۰۰۰ تن در ۱۹۸۵ و ۳۴۰،۰۰۰ تن در ۱۹۸۶ رسيده است. از ۱۹۸۳ بخش سنگ‌هاى قيمتى سابق احياء شد، و با احيا و توسعه صنايع جواهرى تايلند بازارهائى در آمريکا، ژاپن و کشورهاى عضو همکارى‌هاى اقتصادى و توسعه بدست آورد. تايلند داراى ذخاير غنى همواره رو به تزايد بوده است، از ۱۹۸۳ به سقف ۳۱۳ ميليون دلار يعنى ۳ درصد درآمدهاى صادراتي، در ۱۹۸۶ رسيد. از ۱۹۸۳ به‌واسطه رکود در بازار قلع حجم صادرات سنگ‌هاى گرانبها از قلع فراتر رفت.