با تشکيل کميتهٔ آزاديبخش ملى لهستان در سال ۱۹۴۴ ميلادي، کمونيست‌هاى لهستانى و روسى در شهر لوبلين - شرق لهستان - گرد هم آمدند و پس از چند روز مذاکره حکومت موقتى که توسط ارتش شوروى تعيين گرديده بود را به رسميت شناختند. به لهستانى‌ها قول داده شده بود که سرزمين‌هاى اطراف رودخانهٔ اودرنايسه که توسط آلمان اشغال گرديده بود به اضافهٔ شهرهاى اين کشور در شرق به لهستان واگذار خواهد شد.


با پايان يافتن جنگ جهانى دوم در هشتم ماه مى ۱۹۴۵ ميلادي، دولت موقت مناطق وعده داده شده در غرب کشور که توسط آلمان اشغال شده بود را به تصرف درآورد. با تشکيل جمهورى دمکراتيک آلمان جمعيت آلمانى ساکن در اين مناطق به آن کشور مهاجرت داده شدند. شهر لووف که تا قبل از جنگ جزء خاک لهستان بود پس از جنگ به اتحاد جماهير شوروى منضم گرديد. با اين وضعيت قلمروى اين کشور به لهستان سال ۱۱۳۸ ميلادى شباهت پيدا کرد.


با انجام اولين انتخابات سراسرى در لهستان در ژانويهٔ سال ۱۹۴۷ سياستمداران غيرکمونيست با استفاده از تقلب و تهديد کمونيست‌ها، شکست سنگينى را متحمل گرديده و از کشور مهاجرت کردند. ولاديلاو گومولکا رهبر حزب کارگران (کمونيست) بعنوان رهبر بلامنازع لهستان درآمد. وى در سال ۱۹۴۸ بدليل مخالفت با سياست‌هاى استالينيستى از کار برکنار شد و بولسواو بيه‌روت Boleslaw Bierot بعنوان رهبر حزب کمونيست لهستان برگزيده شد. اين دوره که مصادف با اوج ديکتاتورى استالين در شوروى بود رشد شتابان صنعتى براى لهستان پيشنهاد گرديد. در دسامبر اين سال احزاب کارگران و سوسياليست لهستان با يکديگر متحد و حزب متحدهٔ کارگران لهستان را تشکيل دادند.


در دههٔ ۱۹۵۰ ميلادى اين کشور با حوادث خونينى روبرو بوده که به سرکوب مردم اين کشور با حمايت ارتش شوروى منجر گرديد. در سال ۱۹۶۵ پس از روشن شدن اين قضيه که در اعطاء دستمزد به کارگران سوء استفاده شده و دستمزد آنان به سرقت رفته است بيش از ۱۵ هزار کارگر خانه‌اى صنعتى شهر پزنان در شهر اجتماع که با سرکوب شديد پليس روبو شدند. اين شورش زمانى اتفاق افتاد که استالين درگذشته بود و خروشچف رهبر حزب کمونيست اتحاد جماهير شوروى بود. وى براى آرام کردن قبام مردم در رأس يک هيئت بلندپايه وارد لهستان شد. کومولگا رهبر سابق حزب متحده کارگران لهستان که چند سال قبل، از کار برکنار شده بود طى جلسه‌اى در ورشو که سران و بلندپايگان حزب کمونيست دو کشور حضور داشتند خطاب به خروشچف و هیئت همراه اعلام کرد حاضر است تا اوضاع کشور را آرام و تحت کنترل قرار دهد. سرانجام پس از چند روز مذاکرات فشرده و با موافقت خروشچف رهبريت حزب مجدداً به گومولکا واگذار گرديد.


در سال ۱۹۶۸ ميلادى اعتصابات سراسرى دانشجويان توسط حکومت سرکوب گرديد. عمليات يهودستيزى دولت گومولکت که با حمايت وسيع مردم نيز روبرو گرديد موجب شد تا تعداد اندک جمعيت يهودى لهستان که در اين کشور سکونت داشتند به کشورهاى ديگر مهاجرت نمايند. در دسامبر ۱۹۷۰ بدليل افزايش قيمت اساسى بويژه مواد غذايي، نارضايتى عميق از پايين بودن استاندارد زندگى و شرايط کاري، اعتصابات و ناآرامى‌ها، سراسر شهرهاى شمالى کشور از جمله گدانسگ، گدينيا و اشچچين را فرا گرفت. با استعفاء گومولکا از رهبرى حزب کمونيست، ادوارد گيه‌رک Edward Gierek به جانشينى وى برگزيده شد. وى وعده داد که در صورت دريافت کمک‌هاى خارجى اصلاحات اقتصادى در کشور انجام خواهد داد و برنامهٔ مدرنيزه کردن صنايع و افزايش سودمندى کالاهاى مصرفى در دستور کار دولت وى قرار خواهد داشت.


اقتصاد لهستان در سال ۱۹۷۳ با بحران نفتى در جهان و با افزايش قيمت کالاهاى اساسى در سال ۱۹۷۶ با رکود همراه بود. در اين سال‌ها اعتراضات و اعتصابات زيادى در کشور بوقوع پيوست که اکثر آنها بشدت سرکوب گرديد. بالا رفتن حجم بدهى‌هاى خارجي، کمبود مواد غذايى و صنعت عقب‌مانده، دولت را مجبور کرد تا دور جديدى از اصلاحات اقتصادى را با کسب اعتبارات کشورهاى غربى آغاز نمايد. در سال‌هاى اوليهٔ دههٔ ۱۹۷۰ ميلادي، لهستان اگرچه يکى از کشورهاى با نرخ رشد اقتصادى بالا در جهان محسوب مى‌گرديد اما در سال‌هاى آخر نيمهٔ دوم دههٔ ۱۹۷۰ بدليل استفادهٔ نامناسب از اعتبارات دريافتى و اقتصاد متمرکز نتوانست اين منابع را بطور مؤثر در خود جذب نمايد. در نتيجه نرخ رشد اقتصادى کاهش يافت. از سوى ديگر افزايش قيمت مواد غذايى و پائين‌بودن نرخ دستمزدها، فراگير شدن ناآرامى‌هاى کارگرى در بخش‌هاى خدمات و صنايع کشور موجب گرديد تا معترضين خواستار تغيير مديريت سياسى و اقتصادى کشور شوند.