روابط سياسى ايران و عمان عمان چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا صفحه بعدی 2 1 صفحه قبلی روابط از ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۹ ميلادى پس از سيد سعيد که حکومت مسقط و عمان رو به ضعف گذاشت و انگلستان کمکم سلطه خود را بر اين کشور گسترش داد. اقتصاد عمان رو به ضعف نهاد لذا از اواخر دوره مظفرالدين شاه قاجار حتى مرواده تجارى نيز با عمان و مسقط رو به تقليل گذاشت. در اوائل حکومت پهلوى که سلطه حکومت مرکزى را بر تمام نواحى گستراند و مرزها را تقريباً کنترل کرد، اين مراوده بهطور قطع گرديد. عدم رفت و آمد و بى خبرى از وضع عمان ادامه داشت تا روى کار آمدن سلطان قابوس که دولت ايران بهدنبال انگليس و آمريکا بلافاصله رژيم عمان را به رسميت شناخته و پشتيبانى خود را از سلطان قابوس اعلام کرد.تا سال ۱۳۴۹ (۱۹۷۰ م) هيچگونه رابطهاى بين ايران و عمان برقرار نبود.در دىماه همان سال يک هيئت مطبوعاتى مرکب از نمايندگان کشور عازم عمان شدند و در شهريور ۱۳۵۰ دولت ايران طى يک اطلاعيه رسمى استقرار روابط سياسى بين دو کشور را اعلام نمود و اولين سفير دولت ايران در فروردين ۱۳۵۱ (۱۹۷۲ م) در مسقط گرديد. سلطان قابوس براى اولين بار در جشنهاى دو هزار و پانصد ساله شاه شرکت نموده از ايران بازديد بهعمل آورد. در سال ۱۳۵۶ (۱۹۷۸ م) شاه ايران به دعوت سلطان قابوس و براى بازديد از نيروهاى ايرانى مستقر در ظفار به عمان مسافرت نمود. شاه همچنين سيل کمکهاى همه جانبه نظامى و مالى خود را به عمان سرازير کرد. در رابطه با کمک به سلطان قابوس، رژيم گذشته غذا و مايحتاج پرسنل و تدارکات و مخارج پشتيبانى و مهمات مورد نياز نيروهاى خود را از ايران و با هزينه خود تأمين مىنمود. همچنين پوشش هوائى عمان از لحاظ امنيتى نيز بهعهده ايران بود و دو هواپيماى سى - ۱۳۰ ايران براى حمل و نقل وسايل مختلف در اختيار دولت عمان قرار داشت؛ علاوه بر اين آموزش نيروى دريائى و قسمتى از کادر تلويزيون عمان از طرف ايران صورت مىگرفت. معاهدات، قراردادها و يادداشتهاى تفاهم ايران و عمان قبل از انقلاب اسلامى علاوه بر اعلاميه مشترک ۱۷/۱۱/۱۳۵۲ (۱۹۷۳ م) يک موافقتنامه تحديد حدود فلات قاره ايران و عمان در تاريخ سوم مرداد ۱۳۵۳ بين وزراء خارجه دو کشور در تهران به امضاء رسيد. در اعلاميه مشترکى که در تاريخ ۱۷/۱۱/۱۳۵۲ در پايان سفر سلطان قابوس از ايران انتشار يافت دو کشور اعتقاد راسخ به همکارىهاى حاصله در همه زمينهها بهمنظور حفظ ثبات و امنيت منطقه و آزادى کشتيرانى عبور و مرور از تنگه هرمز و درياهاى مجاور که براى هر دو کشور اهميت حياتى دارد ابراز داشتند و اعلام نمودند که هرگونه اعمال نفوذ در اين منطقه از طرف نيروهاى خارجى را تقبيح مىکنند و آن را منافى مصالح دو کشور مىدانند و نيز تصريح شده است که دو کشور براى جلوگيرى از هرگونه اخلال يا خرابکارى که امنيت دو کشور را به خطر اندازد همکارى و اقدام مشترک بهعمل خواهند آورد. براساس موافقتنامه تحديد حدود فلات قاره که در پنج ماده تنظيم گشته و از تاريخ مبادله اسناد يعنى ۳ خرداد ۱۳۵۴ لازم الاجرا گرديد، خط منصف مورد توافق طرفين قرار گرفته است. در مادهٔ ۲ قرارداد طرفين متعهد شدهاند که در صورتىکه خط مرز از محل منابع نفت عبور کند هيچيک از دو دولت بدون جلب نظر طرف ديگر چاهى که بخش بهرهدهى آن از خط مرزى کمتر از ۱۲۵ متر فاصله داشته باشد حفر ننمايند. بهدنبال پيروزى انقلاب اسلامى آخرين نيروهاى ارتش ايران که پس از سرکوب جنبش ظفار همچنان در عمان باقى مانده بودند اندکى پس از انقلاب به کشور باز گشتند. صفحه بعدی 2 1 صفحه قبلی چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها