شرکت در انتخابات داوطلبانه است و تمامى شهروندان نروژى که سن آنها بيش از ۲۰ سال مى‌باشد مى‌توانند در انتخابات شرکت نمايند، ولى تنها کسانى مى‌توانند براى نمايندگى پارلمان انتخاب گردند که از ده سال قبل از انتخابات مقيم کشور بوده‌اند و حق رأى دادن داشته باشد. (اصل ۶۱) کسانى که از دادن رأى محروم هستند عبارتند از: محکومين به جرائم کيفري، کسانى که بدون موافقت دولت متبوع خود، به خدمت يک کشور بيگانه درمى‌آيند و افرادى که به خريد و فروش رأى مبادرت نمايند و تمام کسانى که براى ادارهٔ امور خود فاقد اهليت مى‌باشند.


طبق قانون، صاحب‌منصبان رسمى دولت، از ميان شهروندان زن و مرد نروژى انتخاب مى‌شوند که علاوه بر تکلم به زبان رسمى کشور، داراى شرائط زير باشند:


۱. والدين نروژى و در داخل کشور متولد شده باشند.


۲. به هنگام تولد در خارج از کشور، والدين آنها تابعيت نروژى داشته باشند يا پس از آن مدت ده سال در کشور نروژ زندگى کرده باشند. يا توسط پارلمان به آنها تابعيت نروژى اعطاء گرديده باشد. (اصل ۹۲)


افرادى که فاقد شرائط فوق هستند، حق احراز مسئوليت‌هاى سياسى را نخواهند داشت و مى‌توانند عهده‌دار مشاغلى از قبيل: تدريس در دانشگاه‌ها، مدارس پزشکى و يا کنسول در کشورهاى خارجى گردند.


طبق قانون اساسى کشور، هيچکس را جز به حکم قانون نمى‌توان محکوم و مجازات نمود، بازجوئى نبايد همراه با شکنجه انجام گيرد. (اصل ۹۶) و حکومت نمى‌تواند عليه شهروندان، از نيروى نظامى استفاده کند، مگر به طريقى که قانون معين نموده است و براى پراکنده کردن مجامعى (ميتينگ‌هائي) که مخّل آرامش عمومى گرديده‌اند، ابتدا، مأموران غيرنظامى بايد، مواد قانون مربوط به شورش را به صداى بلند قرائت نمايند. (اصل ۹۹)


مصادرهٔ اموال، غيرقانونى است و زندگي، آزادي، امنيت و دارائى افراد طبق قانون‌اساسى از هر گونه تعدى مصون خواهد بود، مطبوعات در بيان مطالب آزاد هستند و هر کس مى‌تواند آزادانه در بارهٔ طرز ادارهٔ کشور، ابراز نظر نمايد. (اصل ۱۰۰)


فراهم آوردن شرائط اشتغال براى افراد سالم در جهت تأمين زندگى بر عهده کشور گذاشته شده است. (اصل ۱۱۱)