ترتيب وراثت برحسب قرابت نسبى پدر خواهد بود که به موجب آن فقط افراد ذکورى که از ازدواج قانونى متولد شده باشند، جانشين افراد ذکور مى‌شوند. خط قرابت نزديک‌تر بر خط قرابت دورتر مرجح بوده است و فرد مسن‌تر در همان خط بر فرد جوان‌تر مقدم خواهد بود. از ميان کسانى که براى جانشينى پادشاه در نظر گرفته خواهد شد، طفلى که هنوز متولد نشده است و همان لحظه‌اى که به دنيا مى‌آيد جاى خود را در خط جانشينى پس از فوت پدر حفظ خواهد کرد.


وقتى شاهزاده واجد شرائطى براى وراثت و تصاحب تاج و تخت نروژ متولد مى‌گردد، نام و زمان تولد او به اطلاع اولين اجلاس پارلمان (مجلس بزرگ)، که پس از ولادت او تشکيل مى‌شود مى‌رسد و مجلس مذکور اين مشخصات را در صورت‌جلسه خود ثبت مى‌کند.


نزديک‌ترين وارث تاج و تخت در صورتى که پسر پادشاهى باشد که سلطنت مى‌کند، وليعهد ناميده مى‌شود و به محض اينکه وارث تاج و تخت به سن هيجده سال تمام رسيد، مى‌تواند در جلسات شوراى وزيران بدون حق رأى و مسئوليت شرکت نمايد. بدون رضايت پادشاه، هيچ شاهزاده دربارى حق ازدواج نخواهد داشت و نيز بدون اجازۀ پادشاه و پارلمان حق نخواهد داشت که حکومت يا سلطنت کشور ديگرى را بپذيرد. اگر شاهزاده‌‌اى برخلاف اين قاعده عمل نمايد، خود و اعقاب او حق سلطنت و تصاحب تاج و تخت نروژ را از دست خواهند داد.


چنانچه هنگام مرگ پادشاه، جانشين وى هنوز به سن رشد نرسيده باشد، شوراى دولت بلافاصله پارلمان را به تشکيل جلسه فرا مى‌خواند. و در دوران طفوليت پادشاه و تا زمان تشکيل اجلاس پارلمان، مسئوليت اداره کشور بر طبق قانون اساسى بر عهده شوراى دولت خواهد بود.


اگر پادشاه، به عللى غير از حضور در جبهه، در خارج از کشور بسر برد، يا به علت بيمارى نتواند به امور حکومت رسيدگى کند، شاهزاده‌اى که وارث بدون قيد و شرط تاج و تخت مى‌باشد، امور حکومت را به طور موقت در دست مى‌گيرد به شرط آنکه به سن رشد که قانون براى پادشاه تعيين نموده، رسيده باشد.


به محض اينکه پادشاه به سن قانونى رسيد، اختيار حکومت را به عهده خواهد گرفت و در برابر پارلمان سوگند قرائت خواهد کرد و اگر در آن زمان در اجلاس پارلمان نباشد، متن سوگندنامه به شوراى دولت ارسال مى‌گردد و آنگاه در اجلاس بعدى پارلمان، طى مراسم رسمى قرائت آن توسط پادشاه انجام مى‌پذيرد.


نظارت بر آموزش و پرورش پادشاه در دوران طفوليت، در صورتى که دستورالعمل خاصى توسط پدر وى برجاى نمانده باشد، به عهده پارلمان خواهد بود.


اگر در ميان خانواده سلطنتى فرد ذکورى يافت نشود و جانشينى براى پادشاه معين نشده باشد، در آن صورت پارلمان پادشاه جديدى را انتخاب خواهد کرد و در اين فاصله قوه مجريه بر اساس اصل چهلم قانون اساسى اداره مى‌گردد.


طبق اصل يازدهم قانون اساسى نروژ، پادشاه در داخل کشور اقامت خواهد کرد و بدون رضايت پارلمان مجاز نيست بيش از شش ماه متوالى در خارج از کشور اقامت نمايد. در غير اين صورت حق خود را نسبت به تاج و تخت از دست مى‌دهد.


در مدت مسافرت در داخل کشور، پادشاه مى‌تواند امور حکومتى را به شوراى دولت واگذار نمايد. اين شورا امور حکومتى را به نام پادشاه و از جانب او انجام مى‌دهد.


طبق آخرين اصلاحات به عمل آمده در قانون‌اساسي، فرزند ارشد شاه، اعم از دختر و پسر جانشين وى خواهد شد.

پادشاه هارالد پنجم

شاه هارالد پنجم فرزند اولاف پنجم (۱۹۹۱-۱۹۰۳) و ملکه مارتا (۱۹۴۵-۱۹۰۱) است، پادشاه اولاف خود تنها پسر شاه هاآگن، پادشاه دانمارک (تا ۱۹۰۵) و شاهزاده مايو (۱۹۳۸-۱۹۸۶)، سومين دختر ادوارد هفتم انگلستان بود. وى بعد از مرگ پدر در ۲۰ سپتامبر ۱۹۵۷ بر تخت پادشاهى نشست و تا ۱۹۹۱، بر مسند حکومت باقى ماند. در ۱۷ ژانويه ۱۹۹۱، پس از مرگ وي، پادشاه هارالد به پادشاهى نروژ رسيد، شاه هارالد، در ۲۱ فوريه سال ۱۹۳۷ در (Skaugum) نروژ به دنيا آمد. و در ۳۱ مارس ۱۹۳۷ توسط کشيش يوهان لاند غسل تعميد داده شد. وى سه سال اول عمرش را در (Skaugum) گذراند. به دنبال تجاوز آلمان به نروژ در سال ۱۹۴۰، ابتدا به سوئد و بعد به واشنگتن آمريکا رفت و پس از آزاد شدن نروژ از اشغال آلمان، به همراه خانواده‌اش در ۱۳ مِى ۱۹۴۵ به نروژ بازگشت.


شاه هارالد دورهٔ ابتدائى را در يک مدرسه دولتى در نروژ آغاز کرد (۵۰-۱۹۴۵). بعد از پايان مدرسهٔ ابتدائي، تحصيلات خود را در مدرسه (Katedraisoke) ادامه داد و در سال ۱۹۵۵ موفق به اخذ ديپلم شد و در پائيز همان سال از دانشگاه اسلو اخذ پذيرش گرفت و بلافاصله پس از آن شروع به تحصيل در مدرسه نظامى کرد و به افسران سواره‌نظام در مدرسه‌اى در تروندهايم پيوست و در سال ۱۹۵۹ از آکادمى نظامى فارغ‌التحصيل شد. در حال حاضر او داراى درجه ژنرالى در ارتش و آدميرال در نيروهاى هوائى و دريائى مى‌باشد. وى از سال ۱۹۵۷ پس از مرگ پدربزرگ، شاه هاآگن در کنار پدرش شاه اولاف در جلسات شوراى دولت حضور مى‌يافت و در سال ۱۹۵۸ به عنوان نماينده و جانشين پادشاه تاج‌گذارى کرد. هارالد پس از پايان خدمت اجبارى نظام، براى ادامه تحصيل به آکسفورد رفت (۱۹۶۰) و در دانشکده Barliol آکسفورد به تحصيل در رشته‌هاى علوم سياسي، تاريخ و اقتصاد پرداخت. (همان دانشکده‌اى که پدرش ۳۰ سال قبل از او در آن تحصيل کرده بود) و تا ۱۹۶۲ به تحصيل اشتغال داشت. در سال ۱۹۶۰ در اولين مسافرت رسمى خود به خارج از کشور، از آمريکا ديدن کرد.