نيروهاى سه‌گانه ارتش و تجهيزات آنها

نيروى زمينى

در سال ۱۹۹۲، نفرات مشغول به خدمت در اين نيرو ۶۰۸۰۰ به ‌شمار آمده که ۳۸۰۰۰ نفر آنان را مشمولين خدمت وظيفه تشکيل مى‌دهند. ترکيب پرسنل نيروى زمينى ارتش به شرح زير بوده است:

نيروى فعال

يک ستاد کل، سه لشگر مکانيزه، سه تيپ مسلح، شش تيپ مکانيزه پياده، يک تيپ مستقل پياده.

واحدهاى کوچک رزمى

هفده گردان مکانيزه پياده نظام، دو گردان پياده، دوازده گردان تانک، چهار گردان شناسايي، سيزده گردان توپخانه، چهار گردان موشک زمين به زمين و سه اسکادران هليکوپتر.

نيروهاى ذخيره

کادر تيپ‌ها و لشگرها، با فراخواندن نيروهاى ذخيره تکميل مى‌گردد.


فرماندهى زمينى (تجهيزشده با ۴۰۵۰۰ نفر) دو تيپ پياده، چهار گردان و واحدهاى پشتيبانى که مى‌توانند براى مقاصد دفاع زمينى تجهيز شوند.


گارد داخلي: سه بخش مسلح پياده نظام دارد.

تجهيزات نيروى زمينى

تانک: ۹۱۳ دستگاه، خودروهاى زرهي، رزمي: ۹۸۴ دستگاه، نفربر زرهي: ۲۲۰۴ دستگاه، مجموع توپخانه نيروى زميني: ۸۲۴ عراده، خمپاره‌انداز: ۲۸۶ قبضه، موشک‌انداز زمين به زمين: ۷ دستگاه موشک هدايت‌شوندهٔ ضدتانک: ۷۵۳ فروند، پرتاب‌کنندهٔ بدون عقب‌نشيني: ۱۸۵ دستگاه، ضدهوايي: ۲۲۶ قبضه، موشک زمين به هوا: ۴۷۴ فروند، هليکوپتر: ۹۰ فروند، کشتى ويژه حمل‌ونقل تانک: يک فروند، کشتى ساحلي: ۳ فروند و قايق گشتى رودخانه‌اي: ۱۵ فروند.

نيروى دريايى

کل نيروى مشغول به خدمت در اين بخش بالغ‌بر ۱۵۵۰۰ تن مى‌باشند. از اين تعداد ۹۰۰ نفر در نيروى هوا-دريا، ۲۴۰۰ نفر به‌عنوان تفنگدار دريايى و ۱۶۰۰ نفر جزو نيروهاى وظيفه هستند.


پايگاه‌هاى دريايى هلند در دن هلدر (Den Helder)، وليسينگن (Vlissingen) و ماوراءبحار (جزاير آنتيل) قرار دارند.

تجهيزات نيروى دريايى

زيردريايي: ۵ فروند، جنگنده‌هاى اساسى سطح آب: ۱۶ فروند، ناوشکن: چهارفروند مجهز به موشک‌هاى زمين به هوا (تماماً مجهز به سکوى پرتاب موشک دريا‌به‌هوا و دريا‌به‌دريا و اژدرافکن ضددريايي)، ناوجنگي: ۱۲ فروند، کشتى‌هاى مين‌جمع‌کن: ۲۶ فروند، شناور آبي-خاکي: ۱۷ فروند، شناور پشتيبانى و امور متفرقه: ۹ فروند. نيروى دريايى هلند فاقد کشتى‌هاى مين‌گذار است اما کشتى مرکور (Mercuur) قادر به انجام اين کار است.

نيروى هوا - دريا

نيروى هوا - دريا از ۹۰۰ نفر تشکيل شده است که تجهيزات آن شامل:


واحد شناسايى دريايي: يک اسکادران با هواپيماهاى (F-27-M)، واحد شناسايى - جنگى ضد زيردريايي: دو اسکادران با هواپيماهاى (P-3C). واحدهاى ضد زيردريايى - تجسس و نجات: دو اسکادران با هليکوپتر، هواپيماى جنگي: ۱۳ فروند، هليکوپتر مسلح: ۲۲ فروند تفنگداران دريايي: نيروى دريايى هلند، ۲۴۰۰ نفر تفنگدار دريايى دارد که شامل ۳ گروه کماندويي، يک گروهان ويژه نبردهاى کوهستانى - قطبى و نيز يک گروه کماندويى که جزو ذخيره‌هاى تفنگداران دريايى هلند است.

نيروى هوايى

اين نيرو، ۱۲۰۰۰ تن را دربردارد که ۳۵۰۰ نفر آنان را نيروى وظيفه تشکيل مى‌دهد.

تجهيزات نيروى هوايى

هواپيماى جنگي: ۱۸۸ فروند (F16)، هواپيماى حمل‌ونقل و شناسايى دريايي: ۱۴فروند (F27)، هليکوپتر: ۴ فروند (SA-316)، موشک زمين به هوا: ۱۶۸ فروند، موشک هوا‌به‌هوا: از نوع سايدويندر (Side winder) مدل (AIM-9/L/N)، ضدهوايي: ۱۰۰ قبضه مجهز به رادار و سيستم‌هاى چهل ميليمترى.


ازميان آتشبارهاى مجهز به موشک‌هاى زمين به هوا، ۸ آتشبار در آلمان استقرار يافته است.

عضويت در پيمان‌هاى نظامى

پس از پايان جنگ جهانى دوم، کشورهاى اروپاى غربي، براى آنکه بتوانند وضع سياسي، نظامى و اقتصادى خود را ترسيم نمايند، تصميم به همکارى نزديکترى گرفتند. براى اين منظور، پس از مذاکرات طولانى در ۱۷ مارس ۱۹۴۸ ميلادي، قراردادى بين انگلستان، فرانسه، بلژيک، هلند و لوکزامبورگ به امضاء رسيد که به پيمان بروکسل معروف شد.


با امضاء قرارداد ذکرشده، به‌منظور تأمين نظرات دفاعي، مذاکرات ديگرى بين کشورهاى اروپاى غربي، آمريکا و کانادا جريان يافت که سرانجام در تاريخ چهارم آوريل ۱۹۴۹ ميلادي، به انعقاد پيمانى بين کشورهاى آمريکا، کانادا، انگلستان، فرانسه، ايتاليا، بلژيک، هلند، لوکزامبورگ، نروژ، ايسلند، دانمارک و پرتغال منتهى شد و به نام سازمان پيمان آتلانتيک شمالي يا ناتو خوانده شد.


در سال ۱۹۵۲ ميلادى يونان و ترکيه و در سال ۱۹۵۵ ميلادى آلمان غربى نيز به اين پيمان ملحق شدند.


هلند از حاميان دائمى سازمان پيمان آتلانتيک شمالي بوده و اين خود يکى از دلايلى است که در سال ۱۹۷۰ ميلادي، شهر لاهه به‌عنوان مقر اجلاسيه پيمان درنظر گرفته شد.


در سال ۱۹۹۱ ميلادي، سهم بودجه نظامى هلند در پيمان ناتو بالغ ‌بر ۲۴/۷ ميليارد دلار، برابر با ۵۴/۱۳ ميليارد گيلدر بوده است.


هلند همچنين، يکى از اعضاء جامعه اقتصادى اروپا است. اين جامعه درپى ايجاد وحدت ميان تمامى ملل اروپايى است. محورهاى اين وحدت عبارت‌ هستند از: وحدت اقتصادي، وحدت سياسى و نظامى و وحدت تشکيلاتى و ادارى.