به‌سبب موقعيت خاص اقليمى و جغرافيايى هلند، کشاورزى در اين سرزمين رواج بسيار دارد و از اهميت بسيار والايى نيز برخوردار است. با آنکه وسعت اين کشور کم و تراکم جمعيت آن زياد است، اما به‌جهت حاصلخيزى خاک و بهره‌برداى کامل و کشت عمقى آن در اين کشور توانسته از مرز خودکفايى بگذرد و به گونهٔ يک صادرکننده صاحب نام در مواد غذايى و گل و محصولات وابسته به کشاورزى و دامپرورى درآيد.


در قرن نوزدهم، منابع اصلى درآمد هلند را گلکاري، توليد لبنيات و پرورش دام تشکيل مى‌داده است. اما با از دست رفتن مستعمرات هند‌شرقى و رونق‌يافتن بخش صنعت تا‌مدتى از اهميت بخش کشاورزى کاسته شد که با بهره‌گيرى از روش‌هاى جديد توليدى و ظرفيت‌هاى بالقوه، اين بخش مجدداً خود را در اقتصاد کشور احياء کرد.


در سال ۱۹۸۹ ميلادي، اراضى کشاورزى هلند بالغ ‌بر دو ميليون هکتار برآورد شده است که از اين ميزان ۱۰۹۹۰۰۰ هکتار به مراتع و چراگاه‌ها، ۷۹۶۰۰۰ هکتار به کشت محصولاتى چون غلات و حبوبات، ۱۰۴۰۰۰ هکتار به گلکارى و مابقى به کاشت درختان ميوه بويژه گيلاس اختصاص يافته است.


قطب گلکارى هلند از شمال هارلم به‌طرف جنوب تا حدود لاهه امتداد دارد. در اين منطقه، ناحيه‌اى به‌نام السمير وجود دارد که گل‌هاى ياس آن در فاصله شش روز در گل‌فروشى‌هاى نيويورک، در معرض فروش قرار مى‌گيرد. چون اکثر فعاليت‌هاى تجارى هلند براساس قراردادهاى تجارى انجام مى‌گيرد از اهميت مراکز مهم بين‌المللى فروش محصولات باغبانى و گلکارى در هلند کاسته شده است.


از عمده‌ترين محصولات لبنى هلند پنير است. توليد پنير از رقم ۵۵۳ هزار تن در سال ۱۹۸۶، به ۵۸۲ هزار تن در سال ۱۹۸۸ افزايش يافته است. در هلند صادرات گوشت و محصولات لبنى نيز از اهميت بالايى برخوردار است، به‌ طورى که سالانه حدود ۴ ميليارد دلار درآمد ارزى براى هلند فراهم آورده است. از ديگر محصولات عمدهٔ کشاورزى هلند مى‌توان به گندم، جو، سيب‌زمينى و چغندرقند اشاره کرد.


نقش و اهميت شيلات در مقايسه با بخش کشاورزى کمتر است. در هلند به‌ سبب محدود بودن جنگل‌ها، نيازهاى چوبى از ديگر کشورها تأمين مى‌شود.

رشته‌هاى عمده مربوط به کشاورزى

رشته‌هاى عمده مربوط به کشاورزى هلند عبارت هستند از:


۱. زراعت (بويژه گندم، جو، چغندر قند، سيب‌زمينى و حبوبات)


۲. دامدارى و دامپرورى (توليد انواع گوشت، محصولات لبنى بخصوص پنير، شيرخشک و کره)


۳. شيلات و ماهيگيرى (اکثراً در حوضهٔ دلتاى رود راين و درياى شمال انجام مى‌گيرد)


۴. گلکارى و پرورش انواع گل (توليد و صدور انواع گل و پياز گل)


به غير از موارد يادشده در سال‌هاى اخير کشت درختان ميوه بويژه گيلاس توسعه يافته است.

جدول ميزان توليد محصولات مختلف کشاورزى در سال‌هاى ۱۹۸۸ الى ۱۹۹۳ ميلادى (هزارتن)

نوع محصولات ۱۹۸۸ ۱۹۸۹ ۱۹۹۰ ۱۹۹۱ ۱۹۹۲ ۱۹۹۳
گندم ۸۲۷ ۱۰۴۷ ۱۰۷۶ ۹۴۴ ۱۰۱۷ ۱۰۳۵
چاودار ۲۸ ۳۳ ۳۶ ۳۴ ۳۴ ۴۱
جو معمولي ۳۰۲ ۲۵۱ ۲۱۹ ۲۳۸ ۲۰۴ ۲۵۲
جو دوسر ۶۰ ۳۲ ۳۶ ۱۸ ۱۹ ۳۰
سيب‌زمينى تازه ۴۴۱۳ ۴۳۷۶ ۴۶۵۸ ۴۸۴۳ ۵۲۶۱ ۵۰۶۳
سيب‌زمينى براى مصارف کارخانه‌اي ۲۳۲۹ ۲۴۷۹ ۲۳۷۸ ۲۱۰۶ ۲۳۸۰ ۲۶۳۷
چغندر قند ۶۷۳۷ ۷۶۷۹ ۸۶۲۳ ۷۱۸۹ ۸۲۵۱ ۷۴۷۸
گياهان ريشه‌اي ۳۲ ۳۱ ۴۰ ۳۵ ۲۵ ۲۷
ميوه و سبزيجات ۳۳۹۳ ۳۷۰۹ - ۴۰۲۷ ۴۴۰۵ -