کل سهميه وارداتى مکزيک در سه قلم کالا خلاصه مى‌گردد: شيرخشک، شير تبخير شده و پنير عمل آورى شده. در گذشته محدوديت‌هاى مقدارى از طريق ضرورت اخذ مجوز به اجرا گذاشته مى‌شد و اساس سياست‌هاى جايگزينى واردات مکزيک را شکل مى‌داد. حجم واردات در چهارچوب نظام مجوزها بر اساس تخمين ميزان محصول داخلى و مقدار واردات مورد نياز براى پرکردن شکاف بين توليد داخلى و تقاضا صورت مى‌پذيرفت. مجوز واردات مکانيزمى جهت تعيين اين سهميه‌ەا بود.


سهميه‌هاى وارداتى همچنين منتج از قوانين مربوط به بخش وسائط نقليه موتورى بود. واردات وسائط نقليه موتورى جديد و قطعات خودرو به ميزان معينى از فروش هر صنعتگر داخلى در بازار مکزيک و ضروريات تراز تجارى و ارز خارجى محدود شده بود. از سال ۱۹۹۱ صنعتگران وسائط نقليه موتورى مجاز به واردات وسائط نقليه گرديدند، ليکن حجم واردات بيش از ۱۵ درصد وسائط نقليه فروخته شده توسط هر صنعتگر در سال ۱۹۹۱ يا ۱۹۹۲ نبود.

شرکت‌هاى تجارى دولتى

بر طبق اطلاعات واصله از دولت، بالغ بر هشت شرکت تجارى دولتى در مکزيک وجود دارند که مهمترين آنها، شرکت کوناسوپو مى‌باشد. اين شرکت انحصار ورود شيرخشک را در اختيار دارد و محصولاتى نظير ذرت و لوبياى قرمز عمدتا از طريق اين شرکت (با اخذ مجوز) وارد مى‌شود. همچنين اين شرکت واردات مواد غذايى ديگر مانند؛ ذرت خوشه‌اى و سويا را بعهده دارد. عمليات خريد توسط شرکت کوناسوپو و ساير شرکت‌هاى دولتى بايستى با قوانين مکزيک در مورد خريدهاى دولتى بويژه با اصل عدم تبعيض ميان عرضه کنندگان و تقاضانامه‌هاى تجارى هماهنگ باشد.