ذوب آهن و فولاد

مجتمع ذوب و آهن و فولاد مصراته در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۹ تأسيس شد که مساحت آن ۱۲۰۰ هکتار مى‌باشد. علاوه بر آن، زمين‌هاى مجاور کارخانه و واحدهاى صنعتى اساسى و واحدهاى کمکى نيز متعلق به اين مجتمع مى‌باشد.


۱. دو کارخانه براى توليد فولاد که متشکل از چهار کورهٔ برقى با ظرفيت هر يک ۹۰ هزار تن است و يک خط قالب‌گيرى مداوم قطعات بزرگ و دو خط براى قالب‌گيرى مداوم براى توليد ۶۳۰ قطعات بزرگ مفتول‌هاى آهنى در سال است. در اين حال کارخانه‌ دوم از سه کوره برقى تشکيل شده که توليد هر يک از آنها ۹۰ هزار تن در سال است و دو خط براى قالب‌گيرى مداوم شمش‌ها است که توليد آن ۲۸۱،۰۰۰ تن در سال است.


۲. توليد ميله گرد نورد شده ۱۷۷،۹۵۰ تُن در سال،


۳. قطعات سبک و متوسط کارخانه نورد ۱۸،۸۱۹ تُن در سال،


۴. نوارهاى آهنى پيچيده (رول) کارخانه نوردگرم ۱۴۱،۱۷۵ تُن در سال،


۵. صفحه‌هاى نورد شده گرم ۹۲،۸۲ تُن در سال،


۶. نوارهاى نورد شده سرد کارخانه نورد سرد ۲۳،۳۹۶ تُن در سال،


۷. صفحه‌هاى نورد شده سرد ۶،۵۰۸ تُن در سال،


۸. رشته‌هاى آهنى کارخانه‌ قالب‌‌ريزى شماره (۱) ۲۰۵،۳۹۴ تُن در سال،


۹. رشته‌هاى آهنى کارخانه‌ٔ قالب ريزى شماره (۲) ۱۷۵،۰۰۹ تُن در سال.


لازم به تذکر است که اين آمار تا پايان سال ۱۹۹۵ محاسبه شده است.

صنعت سيمان

صنعت سيمان همچون ديگر صنايع بزرگ در ليبى شاهد تحولات و پيشرفت‌هاى زيادى شده است. به‌طورى که در سال ۱۹۶۹ توليد آن ۱۰۰،۰۰۰ تُن در سال بود که در سال ۱۹۹۲ به ۶،۱۳۰،۰۰۰ تُن در سال رسيده است و از اين رو کشور ليبى در اين زمينه در بين کشورهاى عربى رتبه دوم را دارا مى‌باشد.


کارخانه سيمان ليبى از اين قرار است:


۱. اولين کارخانه المرقب که در سال ۱۹۶۹ افتتاح شده با ظرفيت توليد ۶۰۰،۰۰۰ تُن در سال،


۲. خط توليد جديد کارخانه المرفب ۳۳۰،۰۰۰ تُن در سال،


۳. کارخانه سيمان سوق‌الخميس که در سال ۱۹۸۷ افتتاح شد با ظرفيت سالانه ۱،۰۰۰،۰۰۰ تُن در سال،


۴. کارخانه سيمان لبده که در سال ۱۹۸۱ افتتاح شد با توليد سالانه ۱،۰۰۰،۰۰۰ تُن در سال،


۵. کارخانه زليتن که در سال ۱۹۸۴ افتتاح شد با توليد ۱،۰۰۰،۰۰۰ تُن در سال،


۶. شرکت سيمان‌ليبي که سه کارخانه را در بر مى‌گيرد و از جمله کارخانه سيمان بنغازى با توليد سالانه ۸۰۰،۰۰۰ تُن در سال‌ و کارخانه الهواري، تأسيس سال ۱۹۸۷ با توليد سالانه ۱،۰۰۰،۰۰۰ تُن در سال و دو کارخانه الفاتح با توليد ۱۰۰۰،۰۰۰ تُن در سال .


بدين ترتيب توليد تمامى اين کارخانه‌ها ۶،۱۳۰،۰۰۰ تُن در سال بالغ مى‌شود. علاوه بر اينها کارخانه‌ سيمان جديدى در منطقه جنوب در زليطن با ظرفيت يک ميليون تُن در سال درحال احداث است که در آينده به چرخهٔ توليد سيمان افزوده خواهد شد.

صنعت برق

سرمايه‌گذارى در اين بخش در طول دو دهه اخير بيش از ۳ ميليون دينار ليبيائى بوده است و اين در حالى است که مصرف برق به همين اندازه افزايش يافته است و در مقايسه با سال (۱۹۷۰) ۱۲ برابر افزايش يافته است، به‌طورى که آمارها نشان مى‌دهند متوسط مصرف هر فرد از انرژى برق در سال (۱۹۷۰) ۳۳۷ کيلووات در سال بوده است که در سال (۱۹۸۸) به ۲۰۷۸ کيلووات براى هر فرد رسيده است.


از اين‌‌رو اصلاحات حاصله در اين بخش بيانگر رشد کمى و کيفى در آن دارد.


به‌طورى که با توليد ۲۴۰۰ مگاوات برق در سال ۹۴ ميزان توليد آن به ۱۲،۸۳۶ مگاوات رسيده است و اين امر افزايش توليد %۹/۸ را نشان مى‌دهد.


اخيراً با ترکيب واحدهاى توليدى گازى در زويتينه، خمس، جنوب طرابلس و شمال بنغازى قدرت توليدى اين واحدها افزايش يافته است. در زمينه انتقال و توزيع برق نيز پيشرفت‌هاى زيادى در سال‌هاى گذشته حاصل شده که از جمله آنها شبکه‌هاى انتقال برق فشار قوى و متوسط مى‌باشد، به‌طورى که شبکه‌هاى احداث شده براى فشار قوى به ۴/۱۱ هزار کيلومتر، شبکه‌هاى فشار متوسط ۸/۱۱ هزار کيلومتر و شبکه‌هاى فشار ضعيف ۳۰ کيلووات به ۲/۶ هزار کيلومتر رسيده است، و اين در حالى است که ايستگاه‌هاى فشار قوى و ايستگاه‌هاى تبديلى مربوط به آن در الفجيع، رأس لانوف، تراغن و غوط السلطان نيز ايجاد شده است.

صنايع غذائى

۱. در سال ۱۹۷۰ توليد شير به ميزان ۱۶ هزار تُن بوده که در سال ۱۹۸۸ به ۱۸۰ هزار تُن رسيده است که اين ميزان با بهره‌گيرى از ۱۱ کارخانه احداث شده حاصل شده است و توسعه و افزايش اين کارخانه‌ها چه از نظر کمى و چه از نظر کيفى با جديّت دنبال مى‌شود.


۲. در خلال سال‌هاى مذکور ۱۷ کارخانه براى توليد علوفه، گندم، جو، ارزن، و آرد ايجاد شده است و در جنب آن هشت کارخانه براى بلغور و مشتقات آن و همچنين ماکارونى احداث شده است.


۳. ۵ کارخانه پراکنده در مناطق ساحلى در زمينه بسته‌بندى ماهى ايجاد شده است.


۴. توليد کارخانه تنباکو به ۴۰،۰۰۰ تُن در سال رسيده که در جنب آن کارخانه‌هاى کبريت‌سازى با ظرفيت توليد ۶۰ ميليون بسته در سال نيز در حال بهر‌ه‌بردارى مى‌باشد.

وضعيت و ميزان منابع آبى در جماهيرى ليبى

مناطق مختلف ليبي، سهل‌الجفاره در جنوب خمس و در شرق زواره و از دريا در شمال تا جبل‌غربى در جنوب از کمبود آب رنج مى‌برند، به‌طورى که ميزان آب موجود در اين مناطق چهارصد ميليون مترمکعب برآورد شده است. همچنين منطقه سرت و بنغازى از کمبود آب رنج مى‌‌برد و ميزان آب موجود در اين مناطق نيز سيصد ميليون مترمکعب تخمين زده شده است.


هم‌اکنون مصرف فعلى آب در ليبى ۲۰۵۳ ميليون مترمکعب است که مى‌بايست به دوازده هزار ميليون مترمکعب برسد.