سوهارتو (متولد ۱۹۲۱) اکنون (۱۹۹۵) با سابقه‌ترين رهبر آسيائى است که بيش از ربع قرن بر مسند قدرت بوده و با درايت تمام اندونزى را از يک وضعيت بحرانى نجات داده در زمره کشورهاى رو به صنعتى شدن درآورده است. وى اکنون ششمين دوره متوالى پنج‌ساله رياست جمهورى خود را مى‌گذراند، درسال ۱۹۸۳ از سوى مجمع مشورتى مردم ملقب به پدر توسعه شد. زمان انتخاب رئيس جمهور جديد سال ۱۹۹۸ خواهد بود و چنانچه سوهارتو مايل به باقى ماندن در اين سمت نباشد، مى‌بايد از ميان چهره‌هاى مهم فعلى فردى به عنوان رئيس جمهور جديد انتخاب شود. رئيس جمهور اندونزى مى‌بايد دست کم داراى سه ويژگى مهم ولى نامکتوب باشد: مسلمانان، نظاميان و جاوه‌اي. طبق اين شرايط، ژنرال ترى‌ترى سوتريسنو معاون کنونى رئيس جمهور از شانس زيادى براى تصّدق اين پست برخوردار است. ولى چهره‌هاى غير نظامى ديگرى نيز مطرح هستند مثل پروفسور حبيبى وزير تحقيقات و تکنولوژي، هارمکو وزير اطلاعات و رئيس گل‌کار و حتى افرادى مثل خانم مگاواتى سوکارنو پوترى دختر سوکارنو و رئيس حزب دموکراتيک و يا خانم سيتى‌ هارديانتى روکمانا دختر سوهارتور و عضو شوراى مرکزى گلکار. بدين ترتيب رقابت آشکار و پنهانى ميان نظاميان و غير نظاميان در اين زمينه به چشم مى‌خورد ولى به‌طور قطع نظر سوهارتو در اين مورد نيز، بسيار مهم و تعيين کننده خواهد بود. سوهارتو تلاش دارد ضمن حفظ توازن موجود در جامعه امور را به نحوى هدايت کند که در کنار حفظ امنيت و ثبات داخلى و بدون ايجاد وقفه در روند توسعه اقتصادى کشور انتقال قدرت به رئيس جمهور بعدى به آرامى صورت پذيرفته و خود محترمانه به کنار صحنه رود و در هر حال از موقعيت اقتصادى اعضاى خانواده خويش نيز (که درگير فعاليت‌هاى کلان اقتصادى و تجارى هستند) اطمينان کسب نموده باشد.