اندونزى به لحاظ قومى و نژادى جامعه‌اى بسيار متنوع و متکثّر (پلورال) بوده و فاقد يک گروه نژادى همگون است، با اين حال بيشتر مردم از نژاد ملايو (Malay) هستند که غالباً با ديگر نژادها اختلاط يافته‌اند. آستروملانزيائى‌ها نيز اکثراً در جزاير شرق اندونزي، مثل ايريان‌جا‌يا، سکونت دارند. در خصوص نحوه نقسيم‌بندى و تعداد گروه‌هاى قومى -نژادى در اندونزي، اختلاف نظرهائى وجود دارد معمولاً از بيش از ۳۰۰ گروه قومى -نژادى ياد مى‌شود. با اين حال، گروه‌هاى قومى موجود در اندونزى را مى‌توان، بر اساس مبناء قدرت و سازمان سياسى‌، به سه دسته کلى تقسيم نمود :


- اجتماعاتى که در آنها زمين مبناء قدرت سياسى است: نمونه اين اجتماعات را مى‌توان در دولت‌ها و سلطنت‌هاى محلى سابق در تاريخ اندونزي، در جاوه،بالي، دولت‌هاى ملايو تبار سوماترا و نيز سلطنت‌هاى بوگيس -ماکاسار (Bugis -Makassar) در سولاوسى جنوبى جستجو کرد. اين اجتماعات پذيراى يکى از اديان جهاني، اکثراً اسلام، بوده‌اند به غير از بالى که در آن گونه‌اى التقاطى از آئين‌هاى بودا و هندو رايج است. در ميان اين اقوام اقتدار سياسى از آن خاندان‌هائى معين بوده که به کمک درباريان و رؤساء مناطق امور را اداره مى‌کرده‌اند.


- اجتماعاتى که در آنها زمين و دودمان مبناء اقتدار سياسى بوده است، مثل اقوام بتک (Batak) و ميانگ‌کابائو (Minangkabau) در سوماترا. در اين اجتماعات رؤساء قبايل و دودمان‌هاى از اقتدار فوق‌العاده‌اى برخوردار هستند. بتک‌ها مردمى کافر و آدمخوار بوده‌اند که بعضاً به مسيحيت گرويده‌اند. قوم مينانگ کابائو نيز على‌رغم پاى‌بندى شديد به اسلام هنوز رسوم و سنن مادر تبارى خود را حفظ کرده‌ است.


- اجتماعاتى که در آنها دودمان مبناى قدرت سياسى است.اين گروه‌ها غالباً در مناطق داخلى جزاير سکونت دارند، مثل قوم داياک (Dayak) در کاليمانتان يا قوم توراجا (Toradja) در سولاوسى . اين اجتماعات غالباً داراى اعتقاداتى کهن و اسطوره‌اى هستند، هر چند در سال‌هاى اخير بعضى از آنها به اسلام يا مسيحيت گرويده‌اند. در مجموع وجود گروه‌هاى قومى فراوان در اندونزي، موجب تنوع حيات فرهنگى و اجتماعاتى در نقاط مختلف اين کشور شده‌است و دولت تلاش دارد ضمن حفظ رسوم و سنن محلّي، زمينه‌هاى بروز تنش ميان اين اقوام را از بين برده و عوامل تأمين کننده وحدت ملى را تقويت نمايد.



نام بعضى از مهم‌ترين گروه‌هاى قومى اندونزى عبارت است از : آچه‌اى‌ها (Acehenese) ، بتک‌ها، مينانگ‌کابائوئى‌ها (در سوماترا)، جاوه‌اى‌ها و سوندائى‌ها (در جاوه) (Javanese) (sundanese)، مادورائى‌ها (در مادورا)، باليائى‌ها (در بالي) (Balinese) ساساک‌ها (در لومبوک)، (Sasaks) منادوئى‌ها، (Menadonese) ميناهاسائى‌ها، (Minahasans) توراجا‌ها، بوگينى‌ها (در سولاوسي)، داياک‌ها (در کاليمانتان)،ايريانى‌ها (در ايريان‌جايا)، آمبونى‌ها (در جزاير ملوک)، و تيمورى‌ها (در تيمور شرقي). بزرگترين اقليت نژادى غير‌بومى در اندونزى را چينى‌‌تبار‌‌ها تشکيل مى‌دهند که على‌رغم جمعيت اندک (نزديک به ۵ درصد از کل جمعيت کشور) حدود ۷۰ درصد از اقتصاد کشور را در دست دارند، که اين امر هر چند يک‌بار اعتراضاتى را در جامعه پديد آورده است.