تنوع طبيعى و فرهنگى مجمع‌الجزاير اندونزى، زمينه مناسبى را براى جلب جهانگردان خارجى فراهم ساخته است. از سال ۱۹۸۷ دولت توجه ويژه‌اى به اين بخش نموده و آمارهاى موجود گوياى رشد درآمدهاى حاصل از جهانگرداى در طول اين مدّت مى‌باشد. در حاليکه مجموع بازديدکنندگان خارجى در سال ۱۹۸۷ کمى بيش از يک ميليون نفر و عوايد حاصله از آن حدود ۸۴۰ هزار دلار بود، در سال ۱۹۹۳ تعداد ۴/۳ ميليون نفر جهانگرد از اندونزى بازديد کردند و دولت ۹۹/۳ ميليارد دلار درآمد ارزى از اين طريق کسب نمود. اين جهانگردان به‌طور متوسط ۷/۱۰ شب در اندونزى اقامت داشته و روزانه ۱۱۷ دلار خرج کرده‌اند. بدين ترتيب در سال ۱۹۹۳، جهانگردى به سومين منبع درآمدهاى ارزى دولت (در بخش غير نفت و گاز، و پس از منسوجات و تخته چندلا) تبديل شد. دولت برنامه‌هاى وسيعى را در دست اجرا دارد تا رقم بازديدکنندگان خارجى در سال ۱۹۹۸ را به ۵/۶ميليون نفر افزايش دهد به گونه‌اى که مجموعاً بين ۲/۸ تا ۹/۸ ميليارد دلار عوايد ارزى به‌دست آورده‌ و اين بخش در درصد منابع درآمدهاى غير نفتى قرار گيرد.


در سال ۱۹۹۳، پنج کشورى که بيشترين جهانگرد از آنها به اندونزى آمد عبارت بودند از: سنگاپور (۲/۲۵ درصد)، ژاپن (۱/۱۱ درصد)، مالزى (۶/۱۰ درصد)، استراليا (۵/۸ درصد) و تايوان (۲/۷ درصد).


از جمله اقدامات دولت اندونزى براى تقويت بخش جهانگردى تشويق سرمايه‌گذارى‌هاى داخلى و خارجى در اين حوزه مى‌باشد. براساس آمارهاى موجود در فاصله سال ۱۹۶۷ تا ماه ژوئيه سال ۱۹۴۷، مجموعاً ۳/۱۰ ميليارد دلار سرمايه‌گذارى داخلى (معادل ۱/۸ درصد از کل سرمايه‌گذارى‌هاى داخلى در اين دوره)، و نيز ۷۶/۷ ميليارد دلار سرمايه‌گذارى خارجى (معادل ۲/۹ درصد از کل سرمايه‌گذارى‌هاى خارجى در اين دوره)، در بخش جهانگردى انجام گرفته است.


تا ماه دسامبر ۱۹۹۳، مجموعاً ۵۶۸ هتل لوکس (از يک تا پنج ستاره) با حدود ۵۰،۵۸۰ اتاق در اندونزى فعال بوده است. علاوه بر اين، ۷۵۱۰ هتل کوچک و ارزان (غير ستاره‌دار) با بيش از ۱۱۷،۰۰۰ اتاق مشغول فعاليت بوده‌اند. بسيارى از هتل‌هاى زنجيره‌اى بين‌المللى در اندونزى حضور دارند و از ميان ۲۸ هتل پنج ستاره اين کشور، ۱۸ جزيره توريستى بالى و ۸ هتل ديگر در جاکارتا مى‌باشد.


اندونزى با بيش از ۳۰ کشور جهان داراى قرارداد لغو رويداد جهانگردى است و جهانگردان اين کشورها در بدو ورود، رويداد دوماهه دريافت مى‌کنند. خط هوائى اندونزى معروف به گارودا (Garuda) به ۳۷ مقصد خارجى پرواز مى‌کند و علاوه بر آن ۳۱ خط هوائى خارجى به جاکارتا و ديگر شهرهاى اندونزى پرواز دارند دو خط هوائى ديگر اندونزى نيز به اسامى مرپاتى (Merpati) وابسته به گارودا و سمپاتى (Sempati)، به تازگى پروازهاى خارجى خود به کشورهاى منطقه را آغاز کرده‌اند. طبق قرارداد هوائى سال ۱۹۹۴ ميان اندونزى و سنگاپور، هواپيما‌هاى سنگاپورى مى‌توانند به ده شهر اندونزى پرواز مستقيم داشته باشند و در مقابل غير از گارودا، و مرپاتى و سمپاتى، دو خط هوائى خصوصى ديگر اندونزيائى به نام‌هاى ماندالا (Mandala) و بُراق (Bouraq) مى‌توانند مستقيماً به سنگاپور پرواز کنند. چهار فرودگاه مهم اندونزى بارى پذيرش مسافران خارجى عبارتند از: فرودگاهاى بين‌المللى سوکارنو - حتى (جاکارتا)، نگوراه راى (بالي)، پولونيا (مدان) و سکوپانگ (جزيره باتام). خطوط دريائى خارجى متعددى نيز به بنادر اندونزى رفت وآمد دارند و بخشى از جهانگردان از اين طريق وارد اين کشور مى‌شوند. خط کشتيرانى دولتى اندونزى. موسوم به پلنى (Pelni) نيز جابجايى جهانگردان بين جزاير مختلف را بر عهده دارد. از ميان ۳۰ بندر بين‌المللى اندونزى، مهمترين بنادرى که براى پذيرش مسافران خارجى تجهيز شده‌اند عبارتند از: بنادر بلاوان (مدان)، باتوآمپار (جزيره باتام)، تنجونگ پريوک (جاکارتا)، تنجونگ پراک (سورابايا)، بنوآ (بالي)، آمبون (جزاير ملوک)، بيتونگ (سولاوسى شمالي). بندر تنجونگ پريوک جاکارتا ظرفيت پذيرش ۱ ميليون مسافر در سال دارد.


حدود ۹۵ درصد از جهانگردان خارجى از طريق مرزهاى هوائى (عمدتاً جاکارتا) وارد اندونزى مى‌شوند و اکثراً (۹۶ درصد) مايل به بازديد از مناطق غربى اندونزى (شامل سوماترا، جاوه و بالي) مى‌باشد. آمارهاى سال ۱۹۹۳ حکايت از آن دارد که ۷۵ درصد از اين افراد هدف گذراندن تعطيلات و ۲۲ درصد آنها با اهداف تجارى از اندونزى ديدار کرده‌اند.


صنعت جهانگردى در اندونزى در برگيرنده ۸۰۰ هزار نفر مى‌باشد. که اکثراً در بخش هتل‌دارى فعاليت دارند. انتظار مى‌رود که تا پايان برنامه ششم (۱۹۹۹)، بين ۹۰۰ هزار تا ۱ميليون فرصت شغلى توسط اين بخش ايجاد گردد.


دولت براى ترويج جهانگردى، نمايشگاه‌ها و گردهمائى‌هاى متعددى را برگزار کرده و در نمايشگاه‌ها و نشست‌هاى خارجى، فعالانه شرکت نموده است. در اکتبر ۱۹۹۳ اجلاس عمومى سازمان‌ جهانى جهان‌گردي (WTO) با حضور ۶۵۰ شرکت کننده (شامل ۴۵ وزير) در بالى برگزار شد. وزير جهانگردى پست و مخابرات اندونزى، در سال ۹۵-۱۹۹۴ رياست اتحاديه‌هاى مسافرتى آسيا - پاسيفيک (PATA) را بر عهده داشت. با اين حال بايد اضافه کرد که رواج جهانگردى در اندونزى، تأثير قابل توجهى در دگرگونى فرهنگ ملى و افزايش ميزان کجروى‌هاى اجتماعى به‌ويژه در ميان نسل جوان داشته است که اين موضوع بارها از سوى متفکران جامعه مطرح شده و نسبت به پيامدهاى آن هشدار داده شده است.