يک شبکه انتقال برق وسيع از اوکرائين بخش مهمى از برق مصرفى مجارستان را تأمين مى‌کرد. مجارستان همچنين از طريق خط لوله، گاز طبيعى مورد نياز خود را از شوروى سابق وارد مى‌کرد. ذخاير زغال سنگ اين کشور ۷۱۴ ميليون تن برآورد شده که ۱۰۰ ميليون تن آن از نظر اقتصادى قابل استخراج مى‌باشد. ذخاير سنگ سخت نوع نامرغوب اين کشور حدود ۷۹۰ ميليون تن برآورد شده که با نرخ فعلى توليد تا ۳۰ سال ديگر تکافوى نيازهاى اين کشور را مى‌کنند.


اگرچه اين برآورد در سال ۱۹۹۰ صورت گرفته؛ ولى مى‌توان دريافت که نياز به زغال سنگ در اين کشور تاکنون کاهش نيافته است. از سوى ديگر مجارستان داراى چهار ايستگاه مولد نيروى هسته‌اى است که هر کدام به ظرفيت توليد ۴۴۰ مگاوات برق در نزديکى شهر پاکس (Paks) در جنوب بوداپست مى‌باشد. در سال ۱۹۸۷ برق هسته‌اى ۳۷% کل توليد برق اين کشور را تأمين مى‌کرد. در سال ۱۹۹۰ مجارستان و شوروى سابق توافق کردند تا ساخت دو نيروگاه هسته‌اى به ظرفيت ۱۰۰۰ مگاوات را آغاز نمايند. نفت و گاز بيشتر در ناحيه آلفولد (Alfold)‌ وجود دارد. ذخاير نفت اين کشور ۵۸ ميليون تن است که گفته مى‌شود با سطح توليد سالانه يک ميليون تن تا پايان قرن حاضر کفايت مى‌کند. همچنين ذخاير گاز اين کشور ۱۱۳ ميليارد مترمکعب است که سطح توليد سال ۱۹۸۷ سالانه معادل ۷ ميليارد مترمکعب بود. توليد نفت مجارستان در سال ۱۹۸۷، %۲۰/۵ از نيازهاى نفتى اين کشور را در سال مذکور پاسخ‌گو بوده است. قبل از سقوط قيمت‌هاى نفت در سال ۱۹۸۶ صادرات فرآورده‌هاى نفتى منبع درآمد مطلوبى براى مجارستان به‌شمار مى‌رفته است.


در سال ۱۹۸۷ اين کشور ۵/۸ ميليون تن نفت خام معادل ۳/۸% ارزش کل واردات خود خريدارى کرده است. نفت خام مجارستان از طريق تجارت دو جانبه کالا از شوروى سابق تأمين مى‌شد. واردات نيروى برق مجارستان از ۴/۴ ميليارد کيلووات ساعت در سال ۱۹۷۵ به ۶/۱۲ کيلووات ساعت در سال ۱۹۸۷ که ۳/۳۷% کل مصرف کشور بود بالغ گرديد و در سال ۱۹۸۸ کل ظرفيت ايستگاه‌هاى مولد نيروى مجارستان حدود ۶۸۰۰ مگاوات بوده است. کمبود انرژى الکتريکي، اين کشور را بر آن واداشت که در جهت رفع اين نيازمندى به فکر پيوستن به شبکه برق اروپاى غربى برآيد. يکى از منابع تأمين برق و نيروگاه‌هاى اتمى ساخت شوروى سابق در مجارستان است که باعث ناراحتى و نگرانى مردم اين کشور شده است. سؤالات زيادى در مورد مسائل امنيتى و نگهدارى و حفاظت از محيط زيست در خصوص اين نيروگاه‌ها که مجهز به رآکتورهاى (77ER) ساخت شوروى سابق است، بر سر زبان‌ها است. يکى از آنها در دهه گذشته که در منطقه پاکس ساخته شده که هم‌اکنون با مشکل فرسوده شدن و بسته‌بندى و نگهدارى و حمل پس‌مانده‌هاى اتمى روبرو است.


اين شهرک که در ۱۰۰ کيلومترى بوداپست در کنار رود دانوب قرار دارد علاوه بر نيروگاه اتمى نيروگاه‌هاى گاز و زغال سنگ نيز دارد مجارستان در حال حاضر داراى چهار رآکتور مى‌باشد که از نظر مسائل حفاظتى و امنيت در اروپا در رده پنجم قرار دارد. در سال ۱۹۹۱ کنفرانسى به‌عنوان حفاظت محيط زيست در چکسلواکى برگزار شد و با صدور بيانيه‌اى مبنى بر توقف هرچه سريع‌تر کليه عمليات ساخت نيروگاه‌هاى اتمى در اين کشور به‌کار خود پايان داد. به‌دليل وجود اين نيروگاه‌ها درجه حرارت آب دانوب در ماه آگوست ۱۹۹۱ چند درجه سانتيگراد بالاتر رفت. اين نيروگاه‌ها در حال حاضر ۴۸% از برق کشور را تأمين مى‌کند. در مورد نفت و گاز ميرال امپکس عمده‌ترين تأمين‌کننده نفت و گاز مجارستان به‌شمار مى‌آيد. در سال ۱۹۹۱، ۹۲۳،۰۰۰ تن نفت از طريق خط لوله آدريا وارد کرده است. سابقاً شرکت (OKCT) تأمين‌کننده اصلى بود که اينک به شرکت سهامى با مسؤوليت محدود صنايع گاز مجارستان بدل شده است. البته واردات نفت مجارستان در سال ۱۹۹۱ نسبت به ۱۹۹۰ يک‌ميليارد تن کاهش يافت؛ زيرا مصرف با کاهش شديد روبرو شد و آن به‌علت کاهش توليدات کارخانجات صنعتى بود. مجارستان در سال ۱۹۹۱، در حدود ۳۶/۵ ميليون تن يعنى ۱۶% کمتر از سال ۱۹۹۰ (۴۲/۶ ميليون تن) نفت وارد کرده است.

استفاده از انرژى اتمى در مجارستان

جمهورى مجارستان پس ازکشورهاى فرانسه و بلژيک در استفاده از انرژى هسته‌اى در توليد انرژى الکتريسيته مقام سوم را در جهان دارا است. بر اساس گزارش مجمع صنايع هسته‌اى ژاپن، مجارستان تقريباً نيمى از نياز الکتريسيته خود را از طريق انرژى هسته‌اى تأمين مى‌نمايد. اولين رآکتور مجارستان براى اهداف تحقيقاتى در سال ۱۹۵۹ در منطقه چيلبرگ (‌Csilleberg) در حوالى بوداپست ساخته شد. اين رآکتور ساخت اتحاد جماهير شوروى سابق پس از ۳۰ سال فعاليت توسط متخصصين مجارى بازسازى شده و اخيراً دوباره توسط انستيتوى تحقيقاتى انرژى اتمى وابسته به انستيتوى تحقيقاتى فيزيک مرکزى (Central Physics Research Institute) راه‌اندازى گرديد. رآکتور هسته‌اى نزديک بوداپست يکى از سه رآکتور هسته‌اى تحقيقاتى اروپاى مرکزى - شرقى است که در سطح بين‌المللى توجه زيادى را جلب نموده و اولين مرکز عالي (Centre of Excellence) نام گرفته است. فعاليت اين رآکتور توسط يک شوراى علمى بين‌المللى به رياست آقاى فرانس مزئى (Ference Mezei) رئيس مؤسسه تحقيقات فيزيک مرکزى و يک پروفسور از دانشگاه برلين هدايت مى‌شود. متخصصين انرژى اتمى در مورد رآکتور هسته‌اى فوق اظهار مى‌دارند که علاوه بر استفاده تحقيقاتى از آن رآکتور همچنين مى‌توان در خصوص توليد ايزوتوپ‌هاى راديواکتيو براى مؤسسات پزشکى داخلى و محققان فيزيک پايه استفاده نمود.


در واقع رآکتور اتمى چيلبرگ نقطه آغازى براى نيروگاه هسته‌اى توليد الکتريسيته پاکس گرديد. اولين بلوک نيروگاه هسته‌اى پاکس در سال ۱۹۸۳ آغاز به فعاليت نمود. اين بلوک يکى از مطمئن‌ترين نيروگاه‌هاى هسته‌اى دنيا تلقى گرديده، چرا که بلوک فوق که ساخت اتحاد شوروى سابق مى‌باشد با تجهيزات ايمنى و کمکى مجارستان همچون سيستم‌هاى کنترل، شناخت و آگاهى دهنده زيست محيطى (Environment - Monitoring) و يک سيمولاتور آموزشى مجهز شده است. شرکت مجارى که اين رآکتور را اداره مى‌‌کند سال گذشته به يک شرکت با مسؤوليت محدود تبديل شده و اخيراً قراردادى با طرف‌هاى روسى براى خريد سوخت تازه (Fresh Fuell) و عودت کاست‌هاى خالى سوخت (Empty Fuell Cassettes) منعقد نمود. انرژى اتمى در حال حاضر ۴/۴۸% از کل مصرف الکتريسيته مجارستان را تأمين مى‌کند. هزينه توليد الکتريسيته در نيروگاه هسته‌اى پاکس فقط يک سوم هزينه توليد در ديگر نيروگاه‌هاى غيرهسته‌اى اين کشور مى‌باشد.


آقاى ارنو پونگور (Erno Pungor) وزير مشاور مجارى در مجمع عمومى آژانس بين‌المللى انرژى اتمى اظهار نمود که دولت مجارستان خود را بر نظارت دقيق در خصوص استفاده مطمئن از انرژى اتمى براى اهداف صلح جويانه و شرکت در فعاليت‌هاى بين‌المللى انرژى اتمى متعهد مى‌داند. بحران خليج فارس، عدم اطمينان از عرضه نفت و گاز شوروى سابق، کاهش در ذخاير انرژى مجارستان از عواملى است که باعث گرديده تا مقامات مجارى اهميت بيشترى براى تحقيقات پيرامون انرژى اتمى و همچنين استفاده از نيروگاه‌هاى هسته‌اى قائل شوند.