در اقتصادهاى با برنامه‌ريزى متمرکز محاسبه آمارهاى حساب‌هاى ملى با آنچه در غرب صورت مى‌گيرد متفاوت است. شاخص اصلى اين حساب‌ها در کشورهاى فوق توليد خالص ناميده مى‌شود.


توليد خالص مادى ارزش افزوده کالاها و خدمات مربوط به توليدات فيزيکي، حمل و نقل و توزيع مى‌باشد. بانکداري، بهداشت، آموزش و پرورش، ادارات دولتى و دفاع در اين محاسبه منظور نمى‌گردد. از اين رو توليد خالص مادى از توليد ناخالص داخلى يا ملى کوچکتر مى‌باشد. توسعه اقتصادى در کليه کشورهاى عضو کومکون سابق در چارچوب برنامه‌هاى پنج‌ساله صورت مى‌گرفت؛ البته در سال‌هاى اخير سيستم برنامه‌ريزى مرکزى تا حدودى ضعيف گرديده و فرآيند تصميم‌گيرى به‌صورت غيرمتمرکز صورت مى‌گيرد.


توليد ناخالص ملى در سال ۱۹۷۹ حدود ۷/۳۵ ميليارد دلار بوده است که طى برنامه پنج‌ساله (۷۵ - ۱۹۷۱) ۳۵% افزايش يافت.


متعاقب بحران ارزى سال‌هاى (۸۳ - ۱۹۸۲) توليد خالص جارى مجارستان به‌علت تلاش‌هاى دولت جهت محدود کردن رشد داخلى به‌عنوان بخشى از اقدامات مربوط به حفظ تعادل تجارى به‌شدت کاهش يافت. پس از رفع تنگناهاى ارزى دولت برنامه‌هايى را جهت سرعت‌ بخشيدن رشد اقتصادى به اجرا گذارد که نتيجه آن يک رشد ۵/۲ درصدى در توليد خالص مادى در سال ۱۹۸۴ بود. ليکن در سال ۱۹۸۵، عدم انعطاف‌پذيرى اقتصاد در جوامع با تغيير سريع مبادله به‌رغم ورود مبالغ زيادى ارز معتبر به کشور از محل استقراض باعث گرديد که توليد خالص مادى با رشد منفى معادل ۴/۱ درصد گردد. مجارستان علاوه بر آمارهاى توليد خالص مادي، آمارهاى توليد ناخالص داخلى (GDP) را نيز براى صندوق بين‌المللى پول منتشر مى‌کند. توليد خالص مادى در سال ۱۹۸۷ معادل ۸۲% توليد ناخالص داخلى اين کشور بود و نرخ‌هاى رشد توليد ناخالص داخلى به‌علت دربر گرفتن بخش خدمات (بخشى که در مجارستان نسبتاً توسعه يافته به‌شمار مى‌رود) به‌مراتب از نرخ‌هاى رشد توليد خالص مادى عقب‌تر بوده است. نرخ رشد سالانه توليد ناخالص ملى حدود ۱/۵% بوده است.