اقوام، نژادها و روابط ميان آنها

در بين قرن‌هاى ۱۷ و ۱۹ ميلادى آلمانيزه نمودن اجبارى جمعيت چک به‌ويژه در شهرها يکى از مشخصه‌هاى مهم تاريخ اين سرزمين است. در نتيجه اين روند نوعى مسئله هويت و ملى‌گرائى در اين سرزمين ايجاد شد که در نهايت منجر به استقلال و تشکيل کشورى به نام چکسلواکى متشکل از ۲ قوم چک و اسلواک در سال ۱۹۱۸ گرديد. پس از مهاجرت دسته ‌جمعى آلمانى‌ها به کشورشان و همچنين اخراج بيش از ۵/۲ ميليون آلمانى پس از جنگ جهانى دوم براساس موافقت‌نامه پوتسدام تغييرات زيادى نه تنها در ترکيب قوم و نژاد اين سرزمين پديد آمد بلکه در توسعه و همچنين توزيع جمعيت نيز تحولاتى حادث گرديد. به‌دنبال اين تحول اسکان چک‌ها در مناطق مرزى نيز شروع گرديد. اين جابه‌جائى‌ها به گونه‌اى گسترده بود که هم اکنون حدود ۵/۹۴ درصد از جمعيت اين جمهورى را نژاد چک تشکيل مى‌دهد. بنابراين مى‌توان جمهورى چک را از لحاظ نژادى يکپارچه‌اى قلمداد نمود که مشکل اقليت‌ها و قوميت‌هاى گوناگون که به نوعى فرآيند سياسى و امنيتى را تحت تأثير قرار مى‌دهند و در اين جمهورى محسوس نيست.

ترکيب نژادها و جمعيت در جمهورى چک