صنايع در جمهورى چک به‌عنوان يک کشور صنعتى نقش مهمى در تأمين درآمد ملى و توليد ناخالص داخلى دارد. صنايع در اين کشور در خلال دومين مرحله از انقلاب صنعتى بنيانگذارى گرديده است. منطقه‌هاى بوهيميا و موراويا که جمهورى چک را تشکيل مى‌دهند. قلب صنعتى امپراطورى اتريش - مجارستان محسوب مى‌گرديدند در سال ۱۹۱۸ پس از خاتمه جنگ جهانى اول و تشکيل کشور مستقل چکسلواکى اين کشور ۲۱% خاک امپراطورى اتريش - مجارستان و ۲۴% از جمعيت ۵۰ ميليونى اين امپراطورى را تشکيل مى‌داد. در حالى‌که بيش از ۷۵% ظرفيت صنعتى امپراطورى عمدتاً در بخش چک قرار داشت. (The Czech Republic in Brief p.24/25). در بين دو جنگ جهاني، چکسلواکى سابق در زمره ده کشور پيشرفته صنعتى محسوب مى‌شد که محصولات و توليدات آن به بازارهاى جهان صادر مى‌گرديد.


صنايع سبک و سنگين شامل صنايع نظامي، اتومبيل سازي، شيشه‌گري، نساجى و کفش به‌عنوان بيشترين بخش‌هائى که شاهد گسترش بودند مطرح مى‌باشند.


به‌دنبال سلطه کامل کمونيست‌ها بر چکسلواکى سابق از سال ۱۹۴۸ و اجراءِ برنامه‌هاى دولت کمونيست توسعه صنايع سنگين در اولويت کار دولت قرار گرفت و در نتيجه صنايع متالوژى و فولادسازى در اين کشور رونق و رشد بسيار زيادى يافتند و در مقابل صنايع سبک از حمايت و عنايت کمترى برخوردار شد. در نتيجه سياست‌هاى جهانى پس از جنگ جهانى و دوقطبى شدن دنيا چکسلواکى سابق نتوانست از دنياى تکنولوژى و پيشرفت‌هاى آن بهره‌مند شود و لذا وضعيت صنعتى در کشور از جهان عقب‌تر ماند و کمتر توسعه يافت. از طرفى با توجه به اينکه عمده خريداران محصولات صنعتى چکسلواکى سابق کشورهاى بلوک شرق بودند و مسئله رقابت کمتر مطرح بود لذا کيفيت توليدات نيز در مقايسه با کالاهاى مشابه در غرب افت نمود. به‌علاوه ملى نمودن صنايع و از بين رفتن مالکيت خصوصى نيز ضربه بزرگ ديگرى بر صنايع اين کشور وارد نمود که سال به سال از کيفيت توليدات کاست.


به‌دليل برخوردارى چک از مواد اوليه غنى و به‌طور عمده زغال سنگ و همچنين نيروى کار ماهر صنايع نظير سوخت و انرژي، متالورژي، مهندسى سنگين، توليدات شيميائى و سيمان توسعه يافت. به‌نحوى که کارخانجات ذوب آهن و فولاد در اواسط قرن نوزدهم به‌وجود آمدند.


روند جديدى از رشد صنايع سنگين پس از تشکيل چکسلواکى و به‌ويژه در زمينه‌هاى اتومبيل‌سازي، هوانوردى و نظامى نمود پيدا کرد، در اوايل دهه ۱۹۳۰ نيز با رکود جهانى در صنايع سبک موقعيت صنايع سنگين بيش از نياز داخلى و پتانسيل‌هاى آن توسعه يافت. در اين ميان مصرف بالاى انرژي، آب و مواد خام نيز باعث صدمه رساندن به محيط زيست همچنين کاهش منابع آب شد از طرفى زمين‌هائى که براى کشاورزى وضعيت بسيار مناسبى داشتند جهت احداث مراکز صنعتى بهره‌بردارى گرديد که خسارات محيط زيستى را هم به‌دنبال داشت.


در طول سال‌هاى ۱۹۸۸-۱۹۴۸ (مدت ۴۰ سال) توليدات صنايع سنگين حدود ۱۴ برابر افزايش پيدا کرد. در حالى‌که کل بخش‌هاى مصرف افزايش حدود ۸ برابر را نشان مى‌دهد. اکثر توليدات صنعتى نيز به بازار کمکون عرضه مى‌گرديد که در آنجا رقابت چندان جايگاهى نداشت. اين شرايط باعث گرديد از اعتبار و شهرت صنايع چک در دنيا کاسته شود.


صنايع متالورژى و فولاد در جمهورى چک از رونق زيادى برخوردار است. عمده اين مراکز نيز در منطقه استروا واقع در موراوياى شمالى قرار دارد. به‌دليل از دست رفتن بازار اين نوع توليدات در داخل و خارج اين کشور ناچار به کاهش توليد شده است.


صنايع شيميائى نيز از زمان‌هاى گذشته در اين کشور روبه رشد بوده است. نخستين کارخانه محصولات شيميائى در اواسط قرن نوزدهم در شهرهاى اوستى نادلابم (Usti Nad Labem) و استراوا به‌وجود آمد. در حال حاضر صنايع شيميائى عمدتاً وابسته به فرآورى مواد خامى که از طريق خط لوله نفت خام عرضه مى‌شود، بزرگ‌ترين مرکز صنايع شيميائى و پالايشگاه کشور در شهر سيتوينف (Citvinov) واقع در بوهيمياى شمالى در نزديکى شهرهاى موست (Most) و کرالوپى (Kralupy) در نزديکى پراگ است.