قديمى‌ترين مناطق مهاجرتى کروات‌ها کرواسی چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا کشورهای اروپائی اتریش بوسنی و هرزگوین ایتالیا مجارستان آلمان اسلوونی صربستان جدول شمار کروات‌ها در کشورهای اروپائی کشورهای غیراروپائی استرالیا آرژانتین برزیل شیلی کانادا آمریکا جدول شمار کروات‌ها در کشورهای غیراروپائی قديمى‌ترين مهاجرت جمعى کروات‌ها از سرزمين مادرى و قومى خود به زمان متلاشى شدن هسته کشور کرواسى بعد از نبردهاى کرباوسکا (Krbavska) در سال ۱۴۹۳ ميلادي، برمى‌گردد. بعد از محاصره وين در سال ۱۵۲۹ و کيشک (Kisek) ۱۵۳۲ فئودال‌هاى آلمانى و کروات، سربازان و روستائيان را به مناطق خالى از سکنه شمالى هدايت کرده و ترک‌ها در مناطق کرواسى در تمام مدت حکومت خود از قرن ۱۵ تا قرن ۱۷ موجب مهاجرت مردم شدند. با آرايش نظامى منطقه کارينا در سال ۱۷۴۵ م. مهاجرت‌هاى مشهور کمربند مرزى آغاز مى‌شود. به‌خاطر سياست نظامى امپراتوري، کروات‌ها به مناطق گراديشچه، استايرسکا (در اتريش و مجارستان) و به اسلواکى به مراواسکا و بانات (Moravska & Banat) مهاجرت مى‌کنند. در بسيار از موارد، مهاجرت مردم به‌دلايل اقتصادى بوده است. يکى از عمده‌ترين مهاجرت‌هاى اقتصادى مهاجرت مردم از بونيواتس در هرزگوين به سال ۱۶۸۷بود که به مناطق باچکا (Backa) و بارانيا (Baranja) صورت گرفت و حتى تا منطقه پشتا (Pesta) (حومهٔ بوداپست) هم رسيد. تقريباً تعيين آمار دقيق جمعيت کروات‌ها در خارج از کشور غيرممکن است. در اواسط قرن ۱۹ مهاجرت جمعى و برنامه‌ريزى شده‌اى شروع شد که تا جنگ جهانى دوم ادامه پيدا کرد. صدها هزار کروات، کشور را در سال ۱۹۴۵ به‌علت فرار از ترور بلشويک‌ها ترک کردند. در سال‌هاى دهه ۶۰ نيز عده‌اى از آن‌ها مهاجرت کردند. براساس منابع غيرموثق و ارزيابى بعضى از جمعيت‌شناسان تعداد مهاجرين کروات در خارج از کرواسى تقريباً به ۵/۲ ميليون نفر مى‌رسند که نحوه پراکندگى آن را به‌طور جداگانه در کشورهاى اروپائى و غيراروپائى مورد بررسى قرار مى‌گيرد. چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها
