انرژى کرواسی چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا انرژی الکتریکی جمهورى کرواسى به عنوان يک کشور تازه استقلاليافته، با وقوف به اهميت بسيار زياد انرژى در امر توسعه کشور، کار بر روى امکانات انرژىزا داخلى را بهنحو وسيع آغاز کرده و براى استفاده بهينه از آنها برنامهريزىهائى را بهعمل آورده است. اين کشور اگرچه به لحاظ منابع انرژى زيرزمينى از جمله نفت و گاز چندان غنى نيست و براى مرتفع ساختن مايحتاج خود به اين مواد به خارج متکى است، با اين حال به دليل برخوردارى از نيروگاههاى متعدد آبي، بخش قابل توجهى از انرژى مورد نياز خود را (حدود ۶۰ درصد) از داخل تأمين مىنمايد که اين رقم طى پنج سال اخير به دليل خسارات ناشى از جنگ، روبه تنزل نهاده است. کليه احتياجات بخش انرژى کرواسى با توليد در داخل و واردات از مناطق ديگر تأمين مىشود. نسبت توليد انرژى به کل مصرف آن يعنى تأمين داخلى در کرواسى حدود ۶۰ درصد است و روند آن سير نزولى دارد. مهمترين شکل انرژى مصرفکنندگان مستقيم، سوختهاى مايع است، که سهمى برابر با ۴۳ درصد را دارد. سپس سهم نيروى برق ۱۸ درصد، سهم سوختهاى جامد (ذغال، ذغالسنگ و چوب) در حدود ۱۵ درصد و سهم انرژىهاى گرمائى حرارتزاى پائين در حدود ۱۳ درصد مىباشد. تعجبآور سهم پائين سوختهاى گازى است (مخصوصاً گاز طبيعي) که زير ۱۲ درصد است. انرژى توليدى توسط سوختهاى جامد در حال کاهش، ولى مقدار آن تقريباً در يک سطح ثابتى نگهداشته مىشود. ساختار کل انرژي، احتياج مصرفکنندههاى مستقيم را تأمين نمىکند و به اين خاطر اصطلاحاً دگرسازى (تغيير مصرف) انرژى صورت مىگيرد. در کرواسى اين تأسيسات در حال حاضر مشغول به کار هستند. نيروگاه اتمى (نصف نيروگاه اتمى در کرشکو در کشور اسلوونيا)، کارخانه گرمازاى عمومى و صنعتي، مخازن ديگ بخار، پالايشگاههاى نفت، کورههاى بلند و شرکت گاز شهري. در اين تأسيسات معمولاً منابع سوخت طبيعى مصرف شده و مقدارى از انواع آن به اشکال ديگر انرژى تبديل مىشوند تا ساختار منابع انرژى موجود را با احتياجات وفق دهند. انرژى الکتريکى کرواسى در حال حاضر حدود ۴۲۲۸، مگا وات برق توليد مىکند که حدود نيمى از آن توسط نيروگاههاى آبى توليد و بستگى به عوامل فصلى دارد. در حدود يک چهارم ظرفيت توليد انرژى در نيروگاههاى حرارتى با سوخت مايع و تقريباً يک چهارم ظرفيت توليد در ديگر کشورهاى همسايه قرار دارد. سرنوشت واحدهائى که براى احتياجات کرواسى در کشورهاى همسايه بهخصوص بوسنى و هرزگوين ساخته شدهاند، تا به حال نامعلوم باقى مانده است. اينکه آيا کرواسى مجدداً از انرژى توليدى آن واحدها استفاده خواهد کرد يا خير، بهطور حتم بايد موضوع را در نحوه تقسيم دارائىهاى يوگسلاوى سابق بين کشورهاى وارث جستجو نمود. سيستم برق کرواسى به دو بخش تقسيم شده است: - شمال غربى کرواسي، منطقه ساحلي، ايسترا، ليکا و اسلاونيا - دالماسى و قسمى از بوسنى و هرزگوين و جزاير استفاده از نيروگاههاى آبى مناطق تازه آزاد شده ابروواتس، مانوى لواتس، گولوبيچ، و نيروگاههاى آسيبديده آبى پروچا و دوبرونيک در ظرفيت بالا در آيندهاى نزديک ميسر نيست. همچنين به دليل قطع کابلهاى فشار قوى ۴۰۰، ۲۰۰ و ۱۰ کيلووات نيز نمىتوان روى واردات برق از صربستان و بوسنى و هرزگوين براساس قراردادهاى درازمدت حساب کرد. بنابراين کرواسى براى حدود ۵/۳ ميليادر کيلو مگا هرتز انرژى در مضيقه است. کرواسى براى جلوگيرى از وابستگى به روسيه جهت دريافت گاز، در آينده امکانات ديگرى را براى تأمين گاز مورد نياز خود در نظر گرفته است که از جمله مىتوان از پروژه LGN (گاز طبيعى مايع) نام برد. احتياجات درازمدت تجارتى گاز طبيعى نشان مىدهد که در حقيقت گاز طبيعى به لحاظ مسائل زيست محيطى و قيمت مناسب آن در بازارهاى جهانى مىتواند بهعنوان ماده خام اصلى براى تأمين انرژى در کرواسى باشد. شبکه گازرسانى در کرواسى محدود است (زاگرب ۱۵۰۰ کيلومتر و رئيکا ۱۵ کيلومتر شبکه گازرسانى است). شرکت نفت و گاز Iva Naftaplin توسعه سيستم گازرسانى در شمال کرواسى و ادامه توسعه لوله اصلى گاز را در برنامههاى خود قرار داده است. به اينصورت مقدمات لازم براى مسير اصلى خط لوله گاز کارلواتس - رئيکا (Karlova-Rijeka) ايجاد خواهد شد. تأمين گاز دالماسى با سيستم قطرهاى صورت مىگيرد و شبکه گاز براى اين سيستم مىتواند براى گاز طبيعى هم مورد استفاده قرار گيرد. در توسعه بخش انرژى استفاده از ساير منابع جديد انرژىزا (خورشيد، انرژى زمينگرمائي، باد و غيره) با توجه به امکانات اقتصاد و مسائل محيط زيست درنظر گرفته شده است. چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها