شهردارى پکن

اين شهرستان توسط نظام يا سيستم شهردارى اداره مى‌شود و پايتخت جمهورى خلق چين و محل نشست جلسات کميته مرکزى حزب کمونيست اين کشور مى‌باشد. پکن از قديمى‌ترين شهرهاى چين مى‌باشد که در ۱۵۰ کيلومترى درياى بوخي (Bohai) واقع شده است. مساحت آن ۸۰۷/۱۶ کيلومتر مربع مى‌باشد و به ده منطقه ادارى و ۹ بخش ادارى (اجرايي) تقسيم شده است. به رغم اينکه ۶۲ درصد از سرزمين اين شهرستان کوهستانى است ولى از نظر کشاورزى در وضعيت خوبى مى‌باشد.

شهردارى تين جين

يکى ديگر از شهرهايى که توسط نظام شهردارى وزير نظر حکومت مرکزى اداره مى‌شود تين‌جين است. اين شهر در غرب درياى بوخى و شرق کوهستان يان‌شان واقع و در ۱۳۰ کيلومترى بوخى قرار گرفته است. مساحت اين شهر ۳۰۰/۱۱ کيلومتر مربع مى‌باشد و هنگامى که نيروهاى انگليسى و فرانسوى تى‌جين را در سال ۱۸۵۸ و ۱۸۶۰ اشغال کردند اهميت ويژه‌اى پيدا کرد. اين شهر در سال ۱۴۰۴ در عهد پونگ‌ دومين امپراطور سلسله مينگ بنا گرديده و در حال حاضر مرکز صنعتى و تجارت خارجى مى‌‌باشد و به صورت بندرى براى پکن سرويس مى‌دهد. تين‌جين در سال ۱۹۶۷ بعنوان شهردارى اعلم گرديد.

شهردارى شانگ‌هاى

يکى ديگر از شهرهاى چين که توسط سيستم شهردارى اداره مى‌شود شانگ‌هاى مى‌باشد که در بخش شرقى دلتاى رودخانه چانگ‌جيانگ واقع گرديده است. مساحت آن ۱۸۵/۶ کيلومتر مربع مى‌باشد که ۹/۲۲۲ کيلومتر مربع آنرا منطقه شهرى تشکيل مى‌دهد. بالاترين تراکم جمعيت را دارا مى‌باشد. اين شهر در ابتدا يک روستاى ماهيگيرى بود و حکومت تانگ روستايى را در آن منطقه تأسيس کرد و سپس در سال ۱۰۷۴ در عهد سونگ شمالى (Nonthern Song) شانگ‌هاى ناميده شد. شانگى‌هاى بعد از جنگ ترياک در سال ۱۸۴۰ تبديل به يک بندر تجارى شد و در سال ۱۹۲۸ به عنوان شهردارى اعلام گرديد. اين شهر داراى سابقهٔ انقلابى درخسان بوده و علاوه بر آن مرکز صنعتى نيز مى‌باشد. ميزان توليدات صنعتى آن بيش از هر استان و يا شهردارى ديگر است. بطور مثال در سال ۱۹۷۹ شانگ‌هاى به تنهايى (۸/۱) محصولات صنعتى چين را توليد مى‌کرد. صنايع مهم آن منسوجات، فولاد، کشتى سازي، توليد مواد شيمايي، پالايش نفت، تجهيزات الکتريکي، وسايل نقليه و ابزار ماشين مى‌باشد. در کنار توسعه صنايع، بخش کشورزى نيز پيشرفت قابل ملاحظه‌اى داشته است.