کوه‌ها چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا سرزمين چين به خاطر کوهستان‌هاى فراوانش مشهور مى‌باشد؛ زير بيش از (۳/۲) آن کوهستانى است. از مجموع ۱۴ کوه بلند در دنيا که ارتفاع آن بيش از ۶۰۰۰ متر مى‌باشد ۹ کوه در چين و يا در سرحدات آن واقع گرديده است که از نظر استراتژيک حائز اهميت است. کوه‌هاى چين براساس جهت قرار گرفتنشان به سه دسته تقسيم ميظشوند به غرب، شمال شرقى به جنوب غربى و شمال به جنوب امتداد دارند. گروه اول در بخش غربى چين هستند که شامل آلتاي، تيان‌شن، کون‌لون، قره‌قوروم، گانگ‌دايز، هيماليا، چينکينگ نانلينگ مى‌باشد. سلسله جبال آلتاى به زبان مغولى يعنى کوهستان طلايي و در بخش شمالى استان سين کيانگ قرار دارد که متوسط ارتفاع آن ۳۰۰۰ متر بالاتر از سطح دريا مى‌باشد. اين سلسله جبال به سمت جنوب شرقى امتداد يافته و ادامه آن در جمهورى مغولستان قرار دارد. سلسله جبال کون‌لون از پامير در غرب چين آغاز شده و به سمت شرق امتداد مى‌يابد و تا بخش شمال غربى سيچوان ادامه مى‌يابد. طول اين سلسله جبال ۲۵۰۰ کيلومتر هست. ارتفاع متوسط آن ۵۰۰۰ متر هست اگر چه ارتفاع تعدادى از قلل آن به ۷۰۰۰ متر بالغ مى‌شود که هميشه از برف و يخ زيادى مى‌باشد. آب ناشى از ذوب برف قله‌هاى اين سلسله رودخانه‌هاى زرد و چانگ‌جيانگ را تأمين مى‌کند. سلسه جبال چينکينگ به طول ۱۵۰۰ کيلومتر از جنوب گنسو در غرب شروع و به خواى‌خد و چانگ‌جيانگ در شرق مى‌رسد. ارتفاع متوسط آن حدود ۲ تا ۳ هزار متر است. سلسله جبال قره‌قوروم که در زبان ترکى آيغور به معناى کون‌لون بنفش مايل به سياه است از مرز سين‌کيانگ ـ کشمير در شمال غربى شروع شده و به سمت جنوب شرقى امتداد يافته به شمال تبت مى‌رسد. ارتفاع متوسط ۶۰۰۰ متر بالاتر از سطح دريا است. در حاليکه قله آن به نام چوجير(Qo gir) ۸۶۱۱ متر ارتفاع دارد که دومين قلّه مرتفعه دنيا است. نن‌لينگ به کوه‌هاى بين استان‌هاى گوانشى ـ گواندونگ و هونان ـ جيانگ‌شى اطلاق مى‌شود که شامل پنج رشته کوه است و به آن پنج‌کوه نيز گرفته مى‌شود. سلسله جبال گانگ‌دايز (Kang rinboqe) که در زبان تبتى به معناى رئيس تمام کوهستان‌ها مى‌باشد به طور متوسط ۶۰۰۰ متر بالاتر از سطح دريا است. قله ان به نام کانگ‌رين بوچ به معناى گنجينهٔ برف سرزمين مقدس براى زائران بودايى محسوب مى‌شود. سلسله جبال هيماليا در کناره جنوبى فلات چينگ‌خاى ـ تبت در مرز هند و نپال واقع شده است. طول آن ۲۵۰۰ کيلومتر است و ارتفاع آن به طور متوسط ۶۰۰۰ متر است. اگر چه قلل پوشيده از برف آن بيش از هفت‌هزار متر بالاتر از سطح دريا است. قله اصلى آن چومولونگ‌ما يا به زبان تبتى (قله رب‌النوع الهه مادر(Goddess Peak) ۱۳/۸۸۴۸)متر ارتفاع دارد و در مرزچين ـ نپال واقع شده و بلندترين قله در جهان است. گروه دوم کوه‌هاى شمال شرقى ـ جنوب غربى هستند که شامل يک سلسله شرقى و يک سلسله غربى است و عمدتاً در بخش شرقى چين واقع شده‌اند. بخش شرقى شمال کوهستان چانگ‌پي در شمال شرقى چين هست که بلندترين قله آن ۲۷۰۰ متر ارتفاع دارد و ارتفاع متوسط آن هزار متر مى‌باشد که از استان‌هاى ليائدونگ و شاندونگ شروع و به شمت جنوب تا استان‌هاى فوجيان و جه‌جنگ ادامه دارد. گروه سوم کوه‌هاى شمال به جنوب شامل کوهستان هنگ‌دو‌آن در غرب استان سيچوان و يون‌‌نان و کوهستان‌اى داشونه، نوشان و گاليگونگ ميظباشد که ارتفاع آنها بين ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ متر مى‌باشد و بلندترين قلّه آن گونگ‌گا داراى ۷۵۹۰ متر ارتفاع هست. يوشان در بخش شرقى استان تايوان بلندترين قله در جنوب شرقى چين با ۳۹۵۰ متر ارتفاع هست. چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها
