با توجه به نقشى که هند به‌طور مستقيم و شوروى سابق به‌طور غير مستقيم در جريان استقلال و کمک به استقلال طلبان اين کشور در جريان جنگ ۱۹۷۱ نمودند و با توجه به خط فکرى حزب عوامى ليگ در آن زمان بنگلادش در سال‌هاى اوليه استقلال تا کودتاى خونين ۱۵ اوت ۱۹۷۵ روابط بسيار گرم و حسنه‌اى با هند و شوروى و هم‌پيمانان شوروى داشت. روابط با کشورهاى بلوک غرب نيز عادى بود.


کودتاى ۱۵ اوت نقطه عطفى در سياست جهانى بنگلادش به حساب مى‌آيد حوادثى که به دنبال کودتاى مذکور در اواخر ۱۹۷۵ اتفاق افتاد موجب به قدرت رسيدن افسران ارتش به فرماندهى ضياءالرحمن گرديد و کشور را از شرق دور و به‌تدريج به غرب و کشورهاى ثروتمند عرب نزديک‌تر ساخت و از آن تاريخ به رغم تغييرات و تحولات داخلي، سياست خارجى تغيير نيافته و همان اصول نزديکى با غرب و کشورهاى ثروتمند عرب و اسلامى بر آن حاکم است.


بنگلادش خواهان بهترين روابط با کشورهاى منطقه است. تحکيم دوستى ميان کشورهاى منطقه در سازمان سارک انجام شده است. بنگلادش روابط دوستانه با کشورهاى سازمان کنفرانس اسلامى دارد و عضو کميته صلح اين سازمان مى‌باشد. داکا محل چهاردهمين کنفرانس وزراء خارجه اسلامى در ۱۹۸۳ بوده است. اين کشور در ۱۹۷۸ عضو شوراى امنيت سازمان ملل بوده و در سال ۸۷-۱۹۸۶ رياست مجمع عمومى سازمان ملل را برعهده داشته است. بنگلادش همچنين در يک دوره رياست گروه ۷۷ را برعهده داشته است.


اين کشور با اشغال غيرقانونى سرزمين اعراب و فلسطين به‌وسيلهٔ اسرائيل، آپارتايد در آفريقاى جنوبي، مداخله خارجى در افغانستان و کامبوج مخالفت کرده است.