تشکيل نمايشگاه بين‌المللى وين (۱۸۷۳م.) و بازديد ناصرالدين شاه از آن، فزون بر گسترش روابط اقتصادى و بازرگانى دو کشور موجب تشکيل کميسيون‌ها و کميته‌هاى گوناگونى گرديد. قبل از تشکيل نمايشگاه، کميته‌اى به نام کميته ايرانى و نمايشگاه بين‌المللى وين با کوشش و به رياست دکتر پولاک (Dr. Polack) تشکيل گرديد و در سال ۱۸۷۲ ميلادى دفترچه راهنمايى با عنوان شرکت ايران در نمايشگاه بين‌المللى وين انتشار يافت که در آن کوشش شده بود تا هم تجار ايرانى و هم تجار اتريشى را به چگونگى مشارکت در بخش بازرگانى به‌ويژه مشارکت بازرگانان ايرانى در نمايشگاه وين آشنا کند. با نظارت اين کميته غرفه ايران به سبک معمارى ايرانى تزئين شد که مورد استقبال بى‌سابقه بازديدکنندگان از نمايشگاه قرار گرفت. تلاش‌هاى اين کميته صرفاً به نحوه مشارکت در نمايشگاه بين‌المللى وين محدود نشد بلکه دکتر پولاک با توجه به آشنايى که از وضع ايران داشت پيشنهادهايى جهت بهبود وضع اقتصادى ايران ارائه نمود، که از آن جمله اصلاح پست و ضرب سکه در ايران را مى‌توان نام برد. در پى اين پيشنهادات در سال ۱۸۷۵ ميلادى هيئتى از اتريش به تهران آمد و ضمن اصلاح پست، اولين تمبر پستى ايران توسط اين هيئت به چاپ رسيد و ايران در سال ۱۸۷۷ ميلادى وارد اتحاديه جهانى پست شد. شايان ذکر است که در سال ۱۸۸۸ ميلادى يک فرد اتريشى به‌نام ماکسميليان‌ فون ودل (Maxmilian Vin Wedel) رئيس پست ايران شد و تا سال ۱۹۰۶ ميلادى هم در اين سمت باقى ماند. ضرب سکه نيز توسط اتريشى‌ها سروسامان يافت و در سال ۱۸۷۷ ميلادى يک فرد اتريشى به‌نام فرانس پخان (Franz Pechan) رئيس اداره ضرب سکه شد. وى تا سال ۱۸۹۲ ميلادى در اين سمت باقى ماند.


در سال ۱۸۹۱ ميلادى اولين نمايشگاه اختصاصى فروش ايران، در وين، با تلاش‌هاى کميته افتتاح شد. از آن سال به بعد کوشش براى فروش فرش ايران و معرفى بهتر آن به اروپائيان تحت نظارت اين کميسيون چندبرابر شد. در سال ۱۸۹۵ ميلادى نمايشگاه ديگرى از فرش‌هاى ايران در بوداپست (پايتخت مجارستان که جزء امپراتورى اتريش - مجارستان بود) افتتاح گرديد. در اين نمايشگاه فرض مشهورى به‌نام فرش شاه‌عباسي که موجب حيرت و تحسين گرديده بود در معرض نمايش قرار گرفت با تلاش‌هاى اين کميسيون در سال ۱۸۹۲ ميلادى از طرف موزه بازرگانى وين، کتابى به‌نام فرش شرق در مورد فرش ايران انتشار يافت. همچنين شرکتى به نام شرکت فيليپ هاوس و پسران (Philip - Haus & Sohne) از آن تاريخ در امر تجارت فرض فعّال گرديد که هنور هم به همان نام فعاليّت دارد. اين شرکت با چاپ کاتالوگ‌هاى زيبا، تلاش‌هاى بسيارى جهت معرفى فرش ايران نه‌تنها در اتريش بلکه در سرتاسر اروپا نمود.


در دوران انقلاب مشروطيت روابط بازرگانى دو کشور همچنان ادامه داشت و با توجه به اينکه انگلستان و روسيه يکى از طريق خليج‌فارس و ديگرى از طريق جلفا سعى در انحصارى نمودن بازرگانى ايران داشتند و بازرگانان اتريشى هم در انديشه حفظ موقعيّت خود. به‌هر حال در آن سال‌ها ۸۰ درصد از بازرگانى ايران در اختيار روسيه و انگلستان بود و اتريش در رديف سوم و آلمان و فرانسه در رديف‌هاى چهارم و پنجم قرار داشتند.


در سال ۱۹۰۸ ميلادى شرکت بازرگانى اتريش و شرق (Austro-Orientalish E,A,G) که به اختصار آسترو ناميده مى‌شد، در تبريز تأسيس گرديد که دفاترى نيز در تهران و بغداد داير نمود. تشکيل اين شرکت هم نتوانست به گسترش بازرگانى در حال افول ايران و اتريش کمک نمايد و بازرگانى پررونق دو کشور در سال ۹-۱۹۰۸ ميلادى به‌کمترين سطح خود، و طى مدّت چهل سال به کمتر از يک ميليون کرون رسيد.