اتريش به لحاظ ويژگى‌هاى گوناگون جغرافيايي، سياسي، تاريخى و فرهنگى از جايگاه خاصى در قلب اروپا برخوردار است.


واقع شدن اين کشور در قلب اروپا و بر سر راه‌هاى شمالى و جنوب و شرق به غرب، احاطه شدن به‌‌وسيله همسايگانى که عضو پيمان ناتو (ايتاليا و آلمان) يا ورشو (مجارستان و چک‌اسلواکي) و يا عضو جنبش عدم تعهد (يوگسلاوي) هستند و مهمتر از همه دارا بودن آخرين مرز کشورهاى اروپاى غربى با ممالک شرقى و سياست بى‌طرفي، موقعيّت جغرافيايى و سياسى ويژه‌اى به اين کشور داده است.



با نگاهى به تاريخ اين کشور و توجه به اين که امپراتورى اتريش در گذشته از يک مجموعه چند مليّتى تشکيل شده بود، داشتن پايگاه بين‌المللى براى اتريشى‌ها هيچ‌گاه لفظ بيگانه‌اى نبوده است و به همين دليل تنوع مليّت‌ها و فرهنگ‌ها و زبان‌ها و مذاهب در دوران گذشته، به مردم اين سرزمين قابليّت درک مسائل و آمادگى محاوره و همکارى گسترده در داخل و خارج از مرزهاى خود را داده است.


از سال ۱۹۵۵ ميلادى زمام‌داران اين کشور به منظور بين‌المللى ساختن اتريش تحت عنوان بى‌طرفى تلاش وسيعى را در روند يکپارچگى و امنيت اروپا آغاز کردند و با عضويت در سازمان بين‌الملل زمينه جديد يک سياست بين‌المللى ويژه را فراهم کردند، که اکنون اتريش به يک مرکز بين‌المللى و وين به يکى از مراکز فعاليّت‌هاى سازمان ملل متحد مبدّل شده است، و اين دو براى امنيت اين کشور اهميّت بسيارى دارد.


در حال حاضر بخش‌هايى از سازمان ملل از جمله سازمان توسعه صنعتى ملل متحد (يونيدو) آژانس بين‌المللى انرژى اتمي، بخش اجتماعى سازمان ملل، مرکز کنفرانس‌هاى بين‌المللى اوپک، صندوق اوپک و دفتر اعراب و اروپا در وين قرار دارد.


حيثيت سياسى اتريش بيشتر مرهون نشست‌ها و کنفرانس‌هاى بين‌المللى بوده که ضمن حفظ امنيت و آرامش کشور کمک شايانى را به وضعيّت اقتصادى کشور مى‌نمايد و بخش عظيمى از بودجه ارزى کشور را از طريق توريسم تأمين مى‌نمايد.


در سال ۱۹۸۷ ميلادى دولت اتريش مرکز کنفرانس‌هاى بين‌المللى اعراب و اروپا را در وين که در نوع خود بزرگ‌ترين مرکز اروپا شناخته شده است، پس از پشت سر گذاشتن کشمکش‌هاى فراوان احزاب و مقامات اتريش، به‌عنوان سمبل همکارى‌هاى اتريش و کشورهاى عربى افتتاح نمود. که در ساخت آن اعراب مشارکت قابل‌توجهى داشته‌اند.