رژيم اسرائيل

آرژانتين بمثابه دومين پايگاه صهيونيسم در جهان همواره از ديرباز با رژيم اسرائيل بخاطر حضور قابل ملاحظه يهوديان مهاجر در اين کشور و نفوذ آنها در دستگاهاى دولتى روابط خوبى را داشته است. البته دولت‌مردان آرژانتينى همواره بنوعى عمل نموده‌اند که احساسات ناسيوناليستى اعراب و جامعه مسلمانان مقيم اين کشور را نيز عليه خود تحريک نکنند.


در همين رابطه دولت آلفونسين بمنظور جلب نظر کشورهاى ثروتمند عرب امکان گشايش دفتر سازمان آزاديبخش فلسطين را در آرژانتين مورد بررسى قرار داده که مورد اعتراض جامعه يهوديان اين کشور قرار گرفت. در عين حال آلفونسين درصدد گسترش هرچه بيشتر مناسبات با رژيم اسرائيل بود. وى در مصاحبه‌اى ضمن اعلام آشکار اين مطلب اظهار داشت: ‌ رژيم اسرائيل الگويى مناسب براى يک دمکراسى مترقى است. متقابلاً در سال ۱۹۸۶ شيمون پرز نخست‌وزير وقت اسرائيل در مصاحبه‌اى در خصوص روابط کشورش با آرژانتين بيان داشت:


‌دولت دمکراتيک جديد در آرژانتين (دولت آلفونسين) به ما اجازه داده که اميدهايمان را براى گسترش روابط بين دو کشور افزايش دهيم. وى در ادامه افزود، من اطمينان دارم که روح آرژانتين دمکراتيک بهمراه يک اسرائيل صلح طلب روابط دو ملت را به سمت نزديکى هر چه بيشتر سوق خواهد داد. با روى کار آمدن کارلوس منم از حزب پورنيست رئيس جامعه يهوديان آرژانتين موسوم به دايا (Argentin Association Jewish) ضمن ابراز حمايت از دولت جديد آرژانتين و در اشاره غيرمستقيم به آندسته از نگرانى‌هاى جامعه که در خصوص گرايشات عربى وى ابراز شده بود گفت: روند وقايع و جريانات امروز آرژانتين در مسيرى حرکت مى‌کند که جامعه يهوديان اين کشور نيازى به سازماندهى يک طيف سياسى جدا از دولت براى حفظ منافع خود نمى‌بيند. واقعيت نيز انست که با توجه به حوادث بعدى و مواضع دولت کارلوس منم نسبت به مسائل مربوط به اعراب و اسرائيل صحت گفته‌هاى رئيس جامعه يهوديان در مورد عدم ضرورت سازماندهى طيف سياسى جداى از دولت براى حفظ منافع يهوديان به اثبات رسيد چرا که دولت منم نيز از همان ابتداء نشان داد که بمانند اسلاف خود حافظ منافع رژيم اسرائيل و يهوديان خواهد بود و جايى براى نگرانى‌هاى ابراز شده وجود ندارد. بعنوان مثال در همان ماه‌هاى نخست انتخاب کارلوس منم و در پاسخ به سفر رئيس جمهور اسرائيل که براى عرض تبريک و شرکت در مراسم تحليف رياست جمهورى منم صورت پذيرفته بود، ادواردو منم، برادر و جانشين رئيس جمهور و رئيس مجلس سنا با سفر به اسرائيل اظهار علاقمندى رئيس جمهور به ميانجيگرى در صلح اعراب و اسرائيل را به اطلاع مقامات اسرائيلى رساند و متقابلاً اصرار نخست‌وزير اسرائيل در ترغيب اعراب بويژه سوريه به صلح با اسرائيل را به نزد منم باز آورد.


در تاريخ ۲۳ اکتبر ۹۱ گيدوديتلا وزير خارجه آرژانتين نيز به هنگام تصويب قطعنامه‌هاى سازمان ملل برعليه اسرائيل در يک دفاع بى‌سابقه از آن کشور ابراز داشت: ‌يکسان دانستن صهيونيزم با نژادپرستى و اطلاق واژه نژادپرستى بر اسرائيل درست نبوده و متضاد با روح هميارى لازم براى دستيابى به يک صلح پايدار در خاورميانه مى‌باشد. لذا در اطلاق واژه نژادپرستى براسرائيل مى‌بايست تجديدنظر شود چراکه صهيونيزم يک جامعه محترم بوده که در جهان و بويژه آرژانتين از اعتبار و آرو برخوردار است.‌


جنگ خليج فارس و مشارکت آرژاتين در کنار نيروهاى چند مليتى برعليه عراق نيز از جمله عوامل ديگرى بود که تحکيم هر چه بيشتر روابط فيمابن آرژانتين با رژيم اسرائيل را پديد آورد. تا بدانحد که ضمن ارسال پيمام‌هاى تشکرآميز مقامات مختلف اسرائيلى چون ديويد لوميوزير خارجه و يا حيم هرزوک رئيس جمهور، سفر شيمون پرزنخت وزير وقت را به منظور قدردانى و تجليل از عملکرد آرژانتين نيز بدنبال داشت.


متقابلاً وزير خارجه آرژانتين در پاسخ به سفر پرز و زمينه‌سازى سفر منم، در ۵ سپتامبر ۹۱ به اسرائيل سفر نمود که در نهايت با سفر منم به تل آويو در اول اکتبر ۱۹۹۱ دنبال گشت. در اين سفر که در راستاى سفر منم به ساير کشورهاى خاورميانه و آفريقا چون، تونس و مصر صورت مى‌پذيرفت، ضمن امضاء جندين قرارداد همکارى‌هاى علمي، فرهنگى و اعطاى دکترى افتخارى از سوى دانشگاه اورشليم به منم، وى پيشنهاد تعيين بوئنوس آيرس بعنوان محلى براى کنفرانس صلح اعراب و اسرائيل تسليم مقامات اسرائيلى نمود.


حادثه انفجار سفارت اسرائيل در بوئنوس آيرس در ۱۷ مارس ۱۹۹۱ نيز بعنوان يک نمونه عالى ميزان نفوذ و قدرت رژيم اسرائيل و جامعه بهود را در دولت آرژانتين نشان داد. بطوريکه در نتيجه همکارى دولت‌مردان آرژانتينى و بهره‌بردارى از امکانات وسيع تبليغاتى اين کشور که در اختيار يهوديان مى‌باشد، توانستند حادثه‌اى را که خود آفريده بودند به بنيادگرايان اسلامى نسبت دهند و تصوير کالماً غلطى را در اذهان و افکار عمومى مردم آرژانتين و جهان از اين حادثه برجاى گذارند. چرا که با توجه به برخى اسناد بدست آمده اين انفجار از داخل محوطه سفارت و در نتيجه انفجار قطعات حساس موشک صورت پذيرفته است.


بخش اعظمى ار قراردادهاى علمى فرهنگى منعقده بين دو کشور که بتوسط موسسه و ايزمن اسرائيل (Instituto Waisman) و انستيتوى تحقيقات علمى آرژانتين (Instituto Argentino de Investigaciones Academicas) به امضاء رسيده فوق سرى است که مويد همکارى‌هاى فيمابين در کشور در زمينه‌هاى استراتژيک و هسته‌اى بوده يک نمونه از آن انتقال قطعات حساس موشک کندرو -۲ (condor II) به اسرائيل پس از اعلان انحلال پروژه توليد اين موشک بتوسط دولت آرژانتين مى‌باشد.

روسيه

روابط سياسى دو کشور همواره عادى و مناسبات اقتصادى نيز همواره از يک روند مطلوب و روبه رشد برخوردار بوده است. تا قبل از جنگ مالويناس (فالکند) و بهنگام تحريم اقتصادى شوروي، آرژانتين گندم مورد نياز آن کشور را تأمين مى‌نموده و در جريان جنگ مذکور نيز همانطور که قبلاً اشاره گرديد، آرژانتين تا حد زيادى از کمک‌هاى نظمى شوروى در زمينه اطلاعات و عکس ماهوارى‌اى بهره‌مند گرديده است.


سفر آلفونسين در سال ۱۹۸۶ به شوروى از اهميت زيادى در روابط دو کشور برخوردار بود. طى اقامت وى يک موافقت‌نامه ۵ ساله براى خريد چهارميليون تن گندم آرژانتين بتوسط شوروى به امضاء رسيد. در اين سفر همچنين خريد نيشکر آرژانتين، احداث يک کارخانه توليد کرد شيميايى دراين کشور و آموزش يک فضانورد آرژانتينى مورد توافق قرار گرفت.


متقابلاً ادواردو شوارد نادزه خارجه وقت شوروى در سال ۱۹۸۷ از آرژانتين ديدار نمود. وى در ملاقات بامقامات اين کشور ضمن بررسى روابط دو جانبه، از اقدامات صلح‌جويانه آلفونسين در زمينه خلع سلاح جهانى حمايت نمود. در اين سفر علاوه بر امضاء دو پروتکل فرهنگى و کنسولي، تشکيل کميسيون مشترک اقتصادى نيز مورد موافقت طرفين واقع گرديد.


در ابتداى رياست جمهورى منم گرچه برخى رويدادها چون سفر وى به روسيه در ۲۵ اکتبر ۹۰ که منجربه انعقاد يک قرارداد تجارى ۲/۱ ميليارد دلارى فيمابين دو کشور گرديد و يا اعلام حمايت و پشتيبانى منم از گورباچف در جريان کودتاى نظامى سال ۹۱ بر عليه وى مى‌توانست بعنوان تمايل دولت آرژانتين در تحکيم هر چه بيشتر رابطه با شوروى تلقى گردد، لکن پس از تجزيه شوروى به کشورهاى مشترک‌المنافع و تشکيل فدراسيون روسيه، دولت آرژانتين نيز ضمن همراهى با اکثر کشورهاى جهان در برسميت شناختن اتحاديه جديد، از اين زمان به بعد ملاحظات خاصى را در روابط خود با آن کشور اعمال نمود که تا حد زيادى از تأثيرات آمريکا و صهيونيزم حاکم بر آن ناشى مى‌شد. بعنوان مثال اين کشور در تاريخ ۲۶ آگوست ۹۱ بعنوان اولين کشور آمريکاى لاتين و بلافاصله پس از ساير کشورهاى غربى استقلال جمهورى‌هاى بالکان (ليتواني، لتونى و استوني) را برسميت شناخت و متعاقباً در ۲۰ ژانويه ۹۲ آمادگى خود را براى پذيرش يکصدهزار مهاجر يهودى اعلام داشت.


همچنين اين کشور در اين تاريخ ۱۵ اگوست ۹۲ از دانشمندان روسى براى کار در زمينه مسائل اتمى در آرژانتين دعوت به عمل آورد و در ۱۹ اگوست ۹۲ استقلال جمهورى ارمنستان را به رسميت شناخت.


بهرحال در کل مى‌توان گفت که آرژانتين نيز بمانند کشورهاى جهان در اين مقطع سعى دارد تا از تحولات جارى در روسيه بنفع خود بهره‌بردارى نمايد. بعنوان مثال در تاريخ ۱۵ اکتبر ۹۱ اين کشور وزير دفاع خود را راهى روسيه نمود تا در مورد فروش نکنولوژى پيشرفته نظامى و يا ساير زمينه‌هاى استراتژيک با مقامات روسى به گفتگو پردازد. متعاقب همين سفر وزارت خارجه روسيه در ۲۳ نوامبر ۹۲ اعلام نمود، قصد دارد در رقابت با آمريکا به کشورهاى آرژانتين، برزيل و شيلى سلاح بفروشد. صرف‌نظر از بعد نظامي، در حال حاضر توجه طرفين به همکارى مشترک در ساير زمينه‌هاى تجارى چون بهره‌بردارى از ذخاير آبى جنوب آتلانتيک و يا سرمايه‌گذارى آرژانتين در روسيه معطوف شده که با توجه به شرايط اقتصادى فيمابين که هر دو را نيازمند کمک‌هاى خارجى نموده، منبعد بايد همکارى‌هاى بيشترى را در زمينه‌هاى مذکور بين دو کشور انتظار داشت.

چين

در طول بيست سال روابط سياسى فيمابين چين و آرژانتين که با گشايش سفارتخانه‌هاى دو کشور در ۱۹ فوريه ۱۹۷۲ در سطح سفير آغاز شده، روابط موجود همواره از سطح مطلوب و مناسب خود برخوردار بوده است. بطوريکه در ژوئن ۱۹۸۰ جرج را قائل ويدلا (Jorge Rafael Videla) وزير خارجه وقت آرژانتين در سفر خود به چين موفق شد تا طى ملاقات با هواکوفنگ نخست‌وزير چين، چندين موافقت‌نامه همکارى‌هاى اقتصادى تکنولوژيکى را بين دو کشور به امضاء برساند.


در نوامبر ۱۹۸۵ نيز زائوزيانگ نخست‌وزير چين طى ديدار خود با رائول آلفونسين رئيس جمهور سابق آرژانتين در راستاى حمايت اين کشور از کشورهاى گروه کنتادورا، حمايت چين را از حاکميت آرژانتين بر جزاير مالويناس اعلام داشت که به اعتقاد ناظران نقطه عطفى را در روابط فيمابين دو کشور پديد آورد.


متقابلاً آلفونسين در آخرين سال ريايست جمهورى خود در ۱۹۸۸ يک ديدار رسمى از چين داشت که موافقت‌نامه‌هاى اقتصادى نسبتاً مهمى را براى آرژانتين بهمراه آورد. وى در يکى از مناسبت‌هاى اين سفر اعلام داشت: ‌آرژانتين و ساير کشورهاى آمريکاى لاتين عميقاً اعتقاد دارند که چين يک فاکتور تعيين کننده درايجاد توازن بين‌المللى است.


در مارس ۱۹۹۰ ‌يان شان کن رئيس جمهور چين در راستاى سفر خود به پنج کشور آمريکاى لاتين از آرژانتين نيز ديدار نمود که اين سفر نيز متقابلاً با سفر کارلوس منم رئيس جمهور آرژانتين در نوامبر همان سال پاسخ داده شد. ماحصل سفر منم امضاء چندين قرارداد مختلف در زمينه سرمايه‌گذارى متقابل، خريد غلات آرژانتين، فراهم نمودن تسهيلات کنسولى و تحکيم روابط فرهنگى بود. نکته حائز اهميت در طول روابط دو کشور، شتاب بيش از حد افزايش مبادلات تجارى فيمابين از ابتداى سال ۱۹۹۲ تا به کنون و همزمان با سفر وزير خارجه آرژانتين به چين در در چهارم نوامبر آن سال و همچنين سفر وزير خارجه چين به آرژانتين در نهم مارس ۱۹۹۳ ميلادى است. بطوريکه براساس آمار و ارقام‌هاى اين و سال در حد فاصل ژانويه تا سپتامبر ۹۲ سقف مبادلات تجارى فيمابين از مرز ۲۳۰ ميليون دلار گذشته که اين حجم تا پايان سال ۱۹۹۳ ميلادى به بيش از چهارصد ميليون دلار بالغ خواهد گشت.