بعد از فروپاشى شوروي، کشورهاى آفريقائى نيز طى سال‌هاى اخير به تغيير تفکر و ديدگاه سياسى خود پرداخته و از کمونيسم به ليبراليسم روى آورده‌اند. اين تحول در آنگولا نيز انجام شده و دولت اين کشور اکنون به غرب نزديک شده تا آنکه توانسته است نظر موافق کشورهاى اروپائى و نهادهاى پولى جهانى را براى دادن وام جهت بازسازي، جلب کند و اکنون عضو صندوق بين‌المللى پول است و در سال گذشته ميلادى نيز دولت آمريکا اين کشور را به رسميت شناخته و مورد شناسائى قرار داده است. تا آنکه اکنون حاميان سابق يونيتا از اين سازمان مى‌خواهند و آن را تحت فشار قرار داده‌اند تا به تعهدات خود به توافقنامهٔ صلح و آتش‌بس پاى‌بند بوده و جهت پايان دادن به منازعات طولانى آنگولا و ايجاد صلح دائمى اقدام کرده و تلاش کند.


از سوئى گرچه پس از انقلاب ۱۹۷۴ و استقلال اين کشور، روابط استعمارى پرتغال با آنگولا قطع شد اما پرتغال با آنگولا قطع شد اما پرتغال همواره از نظر سياسى - اقتصادى و اجتماعى رابطهٔ مناسبى با نهادها و مؤسسات تجارى اين کشور داشته و آن را حفظ کرده است و حضور فعال پرتغال در اجلاس لوزاکا نيز مويد همين مطلب است. از سوئى با تلاش‌هاى کشور پرتغال بود که پارلمان اروپا در اواسط نوامبر ۱۹۹۳ در نشست خود، با تصويب قطع‌نامه‌اى تصميم گرفت يونيتا را براى تخليه سرزمين‌هاى تحت تصرف، زير فشار قرار دهد.


يونيتا اکنون، ۴۵ هزار نفر نيروى نظامى در اختيار دارد که براساس عقيدهٔ صاحب‌نظران صحنهٔ سياسى اين کشور با توجه به اين که حدود ۷۰% خاک اين کشور نيز در اختيار يونيتا است نيروى ۱۰ هزار نفرى منظور شده براى حفظ صلح در اين کشور، کارزيادى از پيش نخواهد برد، به‌صورتى که يونيتا به‌رغم حضور نيروهاى سازمان ملل شهر گوامبو را محاصره و سپس آن را اشغال کردند. از سوئى يونيتا با توجه به توان بالاى نظامى خود حريم کشورهاى زامبيا و ناميبيا را به سود خود و يا براى انجام عمليات نظامى نقض مى‌کند. توافق براى تشکيل ارتش واحد ۳۰ هزار نفرى از سوى يونيتا و مپلا نيز چندان موفق نبوده و يونيتا در اين‌صورت نيز نيروى قابل توجهى بالغ بر ۳۰ هزار نفر در اختيار دارد.


عدم قبول نتيجهٔ انتخابات رياست‌جمهورى اين کشور از سوى يونيتا، منجر به برگزارى دو دور مذاکره در اتيوپى و ساحل عاج شد که حاصل آن توافقنامه‌اى ۴۷ ماده‌اى بود که پونيتا مادهٔ ۴۷ آن (خلع سلاح‌ نيروهاى متخاصم از سوى ملل) را نپذيرفته و اختلاف بر سر اين توافق نيز همچنان ادامه دارد. يونيتا از پشتيبانى و حمايت سياسى چندين کشور برخوردار است که قدرت چانه‌زنى آن را در مذاکرات بالا مى‌برد از جمله مراکش (حسن شاه اين کشور با ساويمبى دوستى نزديک دارد)، زئير، آفريقاى جنوبى و ساحل عاج که متحد ايدئولوژيک يونيتا محسوب مى‌شد. گرچه از سوئى در حمايت‌هاى فوق از يونيتا، مى‌توان مطالع اقتصادى کشورهاى فوق را نيز مشاهده کرد در اين باره مى‌توان به حمايت رئيس‌جمهور پرتغال از يونيتا (بر خلاف نخست‌وزير و هيئت دولت اين کشور) اشاره داشت.