قوه مجريه الجزایر چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند پاکستان اندونزی جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا صفحه بعدی 3 2 1 صفحه قبلی مادهٔ ۷۰: رئيس جمهور، رئيس حکومت و مجسم کننده وحدت ملت مىباشد. وى تضمين کننده اجراءِ قانون اساسى است. وى حکومت را در کشور و خارج، مجسم و نمايندگى مىکند. مادهٔ ۷۱: رئيس جمهور به روش رأىگيرى مستقيم، مخفى و انتخاب مىگردد. انتخاب با اکثريت مطلق انجام مىشود. ديگر شرايط انتخاب را قانون تعيين مىکند. مادهٔ ۷۲: رئيس جمهور حاکميت عالى را در چارچوب قانون اساسى اعمال مىکند. مادهٔ ۷۳: نامزد شايسته رياست جمهورى بايد شرايط زير را داشته باشد: - داشتن تنها تابعيت الجزايرى الاصل [دو تا بيعتى نباشد]. - مسلمان بودن. - داشتن بيش از ۴۰ سال سابقه در روز انتخابات. - بهرهمندى از حقوق سياسى و مدنى کامل. - اثبات تابعيت الجزايرى همسر خود. - کانديدى که قبل از ۱۹۴۲ بدنيا آمده است، بايد شرکت خود را در انقلاب اول نوامبر ۱۹۵۴ ثابت کند. - کسىکه پس از ۱۹۴۲ به دنيا آمده است، بايد عدم شرکت والدين خود را در اقدامات ضد انقلاب اول نوامبر ۱۹۵۴ ثابت نمايد. - ليستش از دارائىهاى شخصى و املاک موجود خود را چه در داخل و چه در خارج، بهصورت علنى ارائه دهد. ديگر شرايط بهوسيله قانون تعيين مىگردد. مادهٔ ۷۴: دوره رياست جمهورى ۵ سال مىباشد. مادهٔ ۷۵: رئيس جمهور، يک هفته پس از انتخاب شدن، در برابر مردم و در حضور مقامات عالى رتبه ملي، سوگند ياد مىکند. وى پس از اداءِ سوگند، وارد دفتر مىشود و کار خود را آغاز مىکند. مادهٔ ۷۶: رئيس جمهور، سوگند زير را ايراد مىکند: مادهٔ ۷۷: علاوه بر قدرتهائى که در جاهاى ديگر قانون اساسى براى رئيس جمهور تصريح شده است، وى داراى اختيارات و صلاحيتهاى زير مىباشد: ۱. فرماندهى عالى تمام نيروهاى مسلح جمهوري. ۲. مسئوليت دفاع ملي. ۳. هدايت سياسى خارجى ملي. ۴. رياست کابينه. ۵. عزل و نصب رئيس دولت [نخست وزير]. ۶. امضاءِ فرمانهاى رياست جمهوري. ۷. حق عفو، تخفيف و يا تبديل هر مسئله مهم ملي. ۸. مراجعه به همه پرسى درباره هر مسئله مهم ملي. ۹. ابرام و تصويب معاهدات بينالمللي. ۱۰. وى مدالها، نشانها و عناوين افتخارى را اعطاء مىکند. مادهٔ ۷۸: رئيس جمهور افراد ذيل را منصوب مىکند: ۱. مناصب و مشاغلى که در قانون اساسى تصريح شده است. ۲. مسئولين پستهاى نظامى و مدنى در حکومت. ۳. مديرانى که کابينه در مورد انتصاب آنان تصميم مىگيرد. ۴. رئيس شوراى حکومت. ۵. دبير کل دولت. ۶. رئيس بانک مرکزى الجزاير. ۷. قضات. ۸. مقامات عالى رتبه امنيتي. ۹. استانداران. انتصاب و فراخوانى سفرا و فرستادههاى ويژه جمهورى به خارج. وى اعتبارنامهها و نامههاى فراخوانى نمايندههاى ديپلماتيک خارجى در الجزاير را دريافت مىکند. مادهٔ ۷۹: رئيس دولت، اعضاءِ انتخابى خود براى کابينه را تقديم رئيس جمهور مىکند تا وى آنها را منصوب نمايد. رئيس دولت، برنامهاى تدوين و به کابينه ارائه مىدهد. مادهٔ ۸۰: رئيس دولت برنامه خود را براى تصويب به مجلس ملى مردمى ارائه مىدهد. و مجلس بحث عمومى بر روى آن انجام مىدهد. ممکن است رئيس دولت برنامه خود را در چارچوب اين بحثها اصلاح کند. رئيس دولت، توضيحى درباره برنامه خود به مجلس امت ارائه مىدهد. مجلس ملت ممکن است لايحهاى صادر کند. مادهٔ ۸۱: در صورت پذيرفته نشدن برنامهها، رئيس دولت کنارهگيرى دولت خود را تقديم رئيس جمهور مىکند. مادهٔ ۸۲: اگر بار دوم، موافقت مجلس ملى مردم اخذ نگردد، آن مجلس منحل مىگردد. دولت به امور خود ادامه خود ادامه مىدهد تا ظرف حداکثر ۳ ماه انتخابات مجلس جديد برگزار گردد. مادهٔ ۸۳: رئيس دولت، برنامههاى خود را که توسط مجلس تصويب شده است، اجراء مىکند. صفحه بعدی 3 2 1 صفحه قبلی چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها