در تنيس روى ميز پيشرفته، پيچ نقش مهمى را در پيروزى بازيکنان ايفاء مى‌کند. اکثر ضربه‌هائى که بازيکنان به توپ مى‌زنند با يکى از انواع پيچ‌ها که در زير به آن اشاره مى‌شود همراه است.
- اگر سطح راکت عمود بر جهت حرکت آن باشد در برخورد به توپ نيروئى در جهت شعاع (عمود بر سطح توپ) به آن وارد مى‌کند که فقط باعث تغيير مسير توپ شده و هيچ‌گونه چرخش در آن ايجاد نمى‌کند (زاويهٔ برخورد و انعکاس توپ برابر است) (شکل زير).
براى مثال اگر توپ را بدون چرخش به ديوار بزنيد زاويهٔ برخورد و زاويهٔ انعکاس آن با هم برابر هستند. اين حالت را مى‌توان به تابش نور بر سطح صاف تشبيه کرد که در آن نور با هر زاويه‌اى به سطح صاف برخورد نمايد (بتابد) با همان زاويه منعکس مى‌شود (شکل زير).
- اگر در جهت حرکت راکت نسبت به سطح آن مايل باشد دو نوع نيرو به توپ وارد مى‌کند؛ يکى نيروى شعاعى مانند حالت قبل که باعث تغيير مسير توپ مى‌شود و ديگرى نيروى مماسى (عمود بر شعاع) که باعث چرخش توپ مى‌گردد. (شکل زير)
پيچ زيرى (Under Spin)
پيچ زيرى پيچى است که براى اجراء (ايجاد) آن، راکت با زاويهٔ باز و حرکت از بالا به پائين به‌طور مايل به نقاط زيرى توپ کشيده مى‌شود. اگر توپ داراى پيچ زيرى باشد محور دوران آن افقى (موازى تور) و قوس حرکت آن کشيده است و بعد از تماس با ميز، به‌طرف زنندهٔ ضربه ميل به بازگشت دارد (شکل زير).
توپى که داراى پيچ (چرخش) زيرى است، با هر زاويه‌اى به ميز برخورد نمايد با زاويهٔ بيشتر جهش مى‌کند و ميل به برگشت به‌طرف تور (زنندهٔ ضربه) دارد. هرچه پيچ زيرى توپ زياد شود، ميل به بازگشت آن بيشتر مى‌شود و چنانچه با راکت گيرنده (حريف) برخورد کند به‌طرف پائين (توى تور) مى‌رود که آسان‌ترين راه برگشت دادن آن اين است که صفحهٔ راکت را باز کند و حرکتى مشابه فن کات انجام دهد. اين پيچ اغلب در ضربه‌هاى دفاعى و هنگام سرويس به‌کار مى‌رود.
پيچ روئى (Top Spin)
براى اجراء اين پيچ راکت با زاويهٔ بسته و حرکت از پائين به بالا به‌طور مايل، به نقاط روئى توپ کشيده مى‌شود و محور دوران آن افقى (موازى تور) است. از اين پيچ اساساً در ضربه‌هاى حمله‌اى استفاده مى‌شود و دو روش اصلى براى آن وجود دارد:
۱. با حرکت دست از پائين به بالا
۲. با حرکت دست از پائين به بالا و جلو
در هر دو حالت، نتيجهٔ عمل، توپى است با پيچ روئي، هرچه سرعت و پيچ توپ زيادتر و قوس آن کمتر باشد، سريع‌تر به‌طرف پائين مى‌رود و هرچه سرعت و پيچ توپ کمتر باشد، داراى قوس بيشترى مى‌شود و آهسته‌تر به‌طرف پائين مى‌رود (شکل زير)
توپى که داراى پيچ روئى باشد، با هر زاويه‌اى که به ميز برخورد کند، با زاويهٔ کمترى به‌طرف پائين مى‌رود (شکل زير) (به اصطلاح زاويهٔ تابش از زاويهٔ انعکاس بزرگتر است) و اگر با راکت حريف برخورد نمايد به‌طرف بالا جهش مى‌کند (در صورتى که زاويهٔ راکت حريف عمود باشد)، ساده‌ترين راه برگشت دادن آن اين است که راکت را با زاويهٔ (صفحهٔ) بسته جلوى توپ نگهدارد و دست را کمى جلو حرکت دهد.
پيچ پهلوئى (Side Spin)
براى ايجاد پيچ پهلوئى بايد راکت را با زاويهٔ عمودى نگهداريد و دست را از سمت راست به چپ و يا از چپ به راست در سطح افق حرکت دهيد و راکت را به نقطهٔ ۳ توپ بکشيد. همان‌طور که مى‌دانيد اين چرخش (پيچ) حول محور عمودى انجام مى‌شود (مثل چرخشِ فرفره) و معمولاً در جريان عادى بازي، کاربرد کمترى دارد و از آن، بيشتر، به هنگام سرويس با پيچ پهلوئى (سرويس سايد اسپين side spin service) استفاده مى‌شود.
اگر توپ داراى پيچ پهلوئى از راست به چپ باشد، وقتى به ميز برخورد مى‌کند به سمت راست بازيکن مقابل منحرف مى‌شود. و برعکس، اگر به توپ پهلوئى از چپ به راست بدهيد، وقتى به ميز برخورد مى‌کند به سمت چپ بازيکن مقابل منحرف مى‌شود (شکل زير).
لازم به توضيح است توپ‌هائى که پيچ پهلوئى دارند و يا اصلاً پيچ ندارند (توپ ساده)، زاويه تابش و انعکاس مساوى دارند. براى برگشت دادن توپى که پيچ پهلوئى دارد بايد راکت به‌طور مايل نسبت به خط انتهائى (لبه ميز) قرار گيرد و صفحهٔ آن به‌طرف نقطه‌اى که دست زنندهٔ ضربه از آن نقطه شروع به حرکت کرده است، گرفته شود. براى برگشت دادن توپ ساده (بدون پيچ)، چون زائيه تابش و زاويه انعکاس توپ با هم برابر هستند، زاويه راکت تقريباً ۹۰ درجه مناسب است. (شکل‌هاى زير)
