- ويژگى‌هاى اصلى فنون حمله‌اى:
ويژگى مشترک تمام فنون حمله‌اى،چگونگى حرکتِ دستِ ضربه زننده است که بيشتر، از پائين به‌طرف جلو و بالا انجام مىشود. حرکت ضربه‌هاى حمله‌اى غالباً خيلى سريع است. هرچه بازيکن از ميز، فاصله‌ٔ بيشترى داشته باشد و هرچه ديرتر به توپ ضربه بزند، به همان اندازه حرکت از پائين به بالاى دست، بيشتر و دامنهٔ حرکت بزرگتر مىشود. اما هرچه بازيکن به ميز نزديکتر باشد و به توپ ضربه بزند، به همان اندازه حرکت از پائين به بالاى دست کمتر و دامنهٔ حرکت کوچکتر مىشود. در فنون حمله‌اى که پيچ روئى دارند، پيچ هنگامى حداکثر است که هيچ حرکتى،به غير از حرکت پائين به بالا وجود نداشته باشد (نيروى مماسى حداکثر باشد).
به‌جز فنون پايه و اساسى بقيهٔ فنون تنيس روى ميز را مى‌توان جزءِ فنون پيشرفته به حساب آورد. به‌طور کلى فنون مختلف را به‌خاطر اساس حرکتى که دارند مى‌توان در گروه حمله‌اى و دفاعي طبقه‌بندى کرد. يکايک ضربه‌هائى را که در اين دو گروه وجود دارند، بايد از نظر زمان ضربه، مسير حرکت دست، زاويهٔ راکت و فاصله از ميز مورد توجه قرار داد؛ زيرا اين موارد، مهم‌ترين نکات براى اجراء مؤثرتر و بهتر فنون مى‌باشند.
- انواع فنون حمله‌اى پيشرفته:
۱. لوپ
۲. سايد اسپين
۳. تک
۴. ضدحمله
۵. فليپ
- انواع فنون دفاعى پيشرفته:
۱. بلوک
۲. هاف‌والي
۳. دراپ‌شات
۴. پاس بلند
به‌طور کلى اگر در ضربه‌اى که به توپ مى‌زنيد، حرکت دست فقط از عقب به جلو انجام شود و با راکت به نقطهٔ ۳ توپ ضربه بزنيد، توپ بدون پيچ به‌طرف حريف مى‌رود و تنها نيروى شعاعى (يعنى نيروئى که موجب حرکت توپ به جلو مىشود) به آن وارد مى‌گردد، اما گر به نقطه‌اى به غير از نقطهٔ ۳، و به توپ نيرو وارد کنيد و حرکت دست، هم به جلو و هم به بالا و يا پائين انجام شود، در توپ نيروى چرخشى (پيچ) که به آن نيروى مماسى مى‌گويند، ايجاد مى‌گردد. واضح است که اين دو نيرو به هم بستگى دارند، يعنى اگر نيروى شعاعى زياد شود، نيروى مماسى کم مى‌گردد و برعکس. پس با استفادهٔ مناسب و به موقع از سرعت در پيچ مى‌توان توپ را در حالت‌هاى گوناگون به سمت حريف ارسال نمود.
در مورد تقسيم‌بندى فنون مختلف به حمله‌اى و دفاعى، از نظر اساس حرکتى، نبايد دو استثناء را فراموش کرد:
۱. ضربهٔ استپ بلوک استپ ريسيو از نظر خصوصيت، يک ضربهٔ دفاعى است، اما در بازى با عنوان يک ضربهٔ تاکتيکى مورد استفاده قرار مى‌گيرد.
۲. ضربهٔ پاس بلند هم که يک فن دفاعى است، از نظر حرکت مانند ضربه‌هاى حمله است، يعنى حرکت دست از پائين به بالا انجام مىشود و بعضاً توپ با کمى پيچ روئى همراه است.
يک مورد ضربهٔ شيرين‌کارى هم در تنيس روى ميز به‌کار مى‌رود که به آن پيچ‌پيچک مى‌گويند و به‌صورت‌هاى مختلف به دلخواه و سليقهٔ بازيکنان به‌کار مى‌رود که اين کار و عمل جزء فنون آموزشى رسمى قرار نمى‌گيرد. به مرور که سطح بازى شما پيشرفت کرد و فنون مختلف را ياد گرفتيد و با انوع پيچ‌ها آشنا شديد، در زمينه‌ٔ اجراء پيچ‌پيچک هم توانائى‌هائى را کسب خواهيد نمود.