اين آگاهي، انواع فضاها، جهت‌ها، سطح‌ها و مسيرهايى را که بدن طى مى‌کند شامل مى‌شود.
فضا
تمام حرکات در فضا اتفاق مى‌افتد. فضا بر دو نوع است: خصوصى و عمومي. بيشترين فضاى در دسترس يک شخص ساکن، را فضاى شخصى مى‌گويند و اين شامل فضايى است که شخص با کشيدن، خم شدن و پيچش آن را اشغال مى‌کند. فضاى عمومي، فضايى است که شخص و يا اشخاص در آن حرکت مى‌کنند. اين فضا ممکن است در ورزشگاه، استخر شنا و سالن باشد. مقدار فضاى در دسترس و تعداد افراد موجود در يک فضا، بر حرکت تأثير مى‌گذارند. درک مفاهيم فضاى شخصى و عمومى براى توسعه و رشد حرکتى دانش‌آموز ضرورى است و اين ادراک بندرت با يک آموزش ساده حاصل مى‌شود و فهم آن نيازمند تکرار و تشويق بيشترى است.
اهداف يک برنامهٔ آموزشى آگاهى فضايي:
۱. تحکيم علائم کلامى براى شروع و توقف حرکت در فضايى خاص؛
۲. تحکيم آگاهى فضايى شخصى و عمومي؛
۳. تحکيم آگاهى از ايمنى هنگام حرکت در فضاى شخصى و عمومى با تأکيد بر نداشتن تماس و برخورد؛
سؤالات پيشنهادى براى بررسى فضاى شخصى و عمومي:
آيا مى‌توانيد فضاى اطراف خود را به‌وسيلهٔ اعضاى مختلف بدن خود جستجو کنيد؟
آيا با ثابت نگهداشتن پاهاى خود روى کف، مى‌توانيد به شيئى که در اطراف پاها دور مى‌زند برسيد؟
آيا قادريد در فضاى عمومى حرکت کنيد، و بدون اينکه توپ را از دست بدهيد آن را دريبل کنيد؟
جهت
دانش‌آموز با درک فضاى عمومى و شخصى اکنون قادر است هنگام حرکت در فضا تغيير جهت بدهد. جهت حرکت ممکن است به جلو، عقب، پهلوها، بالا، پايين، مورّب و يا آميخته‌اى از اينها باشد. حرکت در جهات مختلف براى موفقيت در ورزش، رقص، ژيمناستيک ضرورى است.
هدف از آموزش مفاهيم جهات، آشنايى کودک با اصطلاحات جهت‌يابى است. آنها بايد تمام مختصات جهت‌يابى گفته شده در بالا را درک کند.
سؤالات پيشنهادى براى بررسى جهت‌ها:
در چه جهتى مى‌توانيد راه برويد؟
آيا به طرف جلو، پهلو، پشت مى‌توانيد راه برويد؟
آيا در فضاى شخصى خود قادريد توپ را به تمام جهت‌ها حرکت دهيد؟
آيا هنگام اين دست و آن دست کردن توپ مى‌توانيد آن را حفظ کنيد؟